Το πρωί άκουγα την δήλωση άγγλου αξιωματούχου: «Δεν χτύπησαν την εξουσία. Δεν χτύπησαν προέδρους ή πρωθυπουργούς. Τα θύματα ήταν απλοί λονδρέζοι εργαζόμενοι».
Τί δημοκρατία είναι αυτή που ο λαός είναι άμοιρος ευθυνών; Πιστεύω ότι οι ευθύνες είναι συλλογικές στην δημοκρατία. Μπορεί να ψηφίζουμε λάθος αλλα μετά πρέπει να αντιδρούμε στις επιλογές των ηγεσιών μας.
Πού ήταν οι απλοί λονδρέζοι εργαζόμενοι όταν μετράγαμε 100.000 νεκρούς αμάχους στο Ιράκ και δεν ξέρω πόσους στο Αφγανιστάν. Αυτοί δεν ψήφισαν τον Τόνι και άραξαν στον καναπέ τους να δούν τι θα κάνει;
Εγώ προσωπικά αισθάνομαι υπεύθυνος. Όταν ο Κωστάκης με τον Γιωργάκη έδιναν 1-2 φρεγάτες, την Σούδα και όλο τον εναέριο χώρο για να διευκολύνουν τον βομβαρδισμό των αμάχων έμεινα άπραγος. Δεν βγήκα να σκίσω τα ιμάτιά μου. Δεν πήγα στα προπύλαια να κάνω απεργία πείνας. Ναι μεν δεν τους είχα ψηφίσει αλλά έμεινα σπίτι μου γατί ήμουνα και είμαι βολεμένος. Όταν μου σκάσει στα μούτρα ο απελπισμένος τι θα πώ; Ότι είμαι αμέτοχος;
Είχαμε και έχουμε κυβερνήσεις δωσιλόγων. Θα μου πείτε, και τι να κάνουν; Αφού μας έχουν υποχείρια;
Το μόνο που ελπίζω είναι η παραπάνω δικαιολογία να λειτουργήσει ως ελαφρυντικό. Γιατί δικαιολογία δεν είναι. Και οι Μήδοι υποχείρια ήταν του Ξέρξη, αλλά η ιστορία που μαθαίναμε στο σχολείο λέει ότι τους σφάζαμε κατά δεκάδες χιλιάδες. Και κανένας δεν είπε «Τους καϋμένους τους Μήδους».
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
Δυστυχώς είναι πάρα πολύ δύσκολο, έως αδύνατο, να αντιληφθούν στο σύνολο τους οι πολίτες αυτού του κόσμου και ήτοι του Δυτικού την συνεπευθυνότητα τους που πηγάζει από την απάθεια και την αδράνεια...
Οσο ζούμε ελπίζουμε ωστόσο και χαίρομαι να διαπιστώνω ότι υπάρχουν και άλλοι με αυτές τις απόψεις...
Dipous Apteros, ομως ΗΤΑΝ "Απλοί Λονδρέζοι Εργαζόμενοι". Και μερικοι τουριστες. Ισως, οπως εσυ, αισθανονταν υπευθυνοι για το οτι ειχαν ψηφισει (ξανα) αυτον που κινησε τον μηχανισμο για την συμμετοχη της χωρας τους στην εισβολη στο Ιρακ, και ισως καθονταν στον καναπε τους τα βραδια και βλεπανε τις ειδησεις για το Αμπου Γκραιμπ χωρις να κανουν εμετο. Απο την αλλη, ισως να μην ξαναψηφιζαν τον Μπλαιρ. Ισως και να εκαναν εμετο τελικα. Και να ειχαν αποφασισει να κανουν οτι μπορουν για να λυσουν την χωρα τους απο το αρμα της αυτοκρατοριας. Αυτο ομως δεν θα μπορεσουμε να το μαθουμε πια (κριμα, χαθηκε λιγο (statistically insignificant) απο το πρωτογενες υλικο για τις αναλυσεις μας...). Γιατι δυστυχως, [το υλικο,] ειναι πλεον κομματια στις στοες. Βεβαια, δεν βαραινουν τοσο (simple-body-countwise, reduction unfortunately, αναλυτικα it doesn't work any other way, τι να κανεις?) στην ζυγαρια που γερνει τοσο πολυ απο τη μερια των αθωων νεκρων της Φαλουτζα.
Μην το αφησεις ετσι το intellectual sharpness. Join a think tank. Get some glory!
Anonymous
Δήμητρα ευχαριστώ. Ελπίζω οτι δεν είμαστε θλιβερή μειοψηφία. Απλά οι "πολιτικά ορθές" φωνές ακούγονται περισσότερο, μάλλον γιατί αποφέρουν περισσότερα.
Φίλε ανώνυμε, συμφωνώ οτι όλες οι ευθύνες δεν είναι του αυτού μεγέθους. Αλλά είμαστε πολύ κοντά να πέσουμε στο επίσημο λούκι που λέει οτι οι δικοί μας νεκροί είναι θύματα τρομοκρατίας, ενώ οι άλλοι είναι παράπλευρες απώλειες.
Για μένα όλοι αυτοί είναι απώλειες πολέμου. Το ερώτημα είναι ποιός κήρυξε τον πόλεμο. Συνήθως είναι αυτός που πιστεύει οτι θα κερδίσει, ή αυτός που δεν έχει τίποτα άλλο να χάσει.
Δημοσίευση σχολίου