2007/08/27

Μαυρίστε τους!!

Η καταστροφή είναι μεγάλη. Σε αυτό συμφώνησαν όλοι. Όμως όλες οι υπόλοιπες κουβέντες που ακούσαμε από τους πολιτικούς αρχηγούς ήταν με το βλέμμα στραμμένο προς τις εκλογές.

Ο Κωστάκης προσπαθεί να αποφύγει το πολιτικό κόστος.

Ο Γιωργάκης να εκμεταλευτεί την κατάσταση χωρίς όμως να καταλάβουμε οτι χαίρεται με τις καταστροφές.

Είναι προφανές οτι ευθύνονται και οι δύο γιατί τα κόματά τους έφεραν τη χώρα στην κατάσταση που είναι. Μίλησαν βέβαια αμφότεροι για εθνική συνεννόηση αλλά κανείς δεν μπήκε στην ουσία. Δηλαδή κανείς δεν είπε κουβέντα για:

1. Το άρθρο 24
2. Τις κατεδαφίσεις των αυθαιρέτων.
3. Την επάνδρωση της πυροσβεστικής.
4. Το κτηματολόγιο – δασολόγιο.

Μας φλόμωσαν στην παπαρολογία αλλά επί της ουσίας άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε. Ο ένας μιλάει για ασύμμετρες απειλές και ο άλλος για τις ευθύνες της κυβέρνησης, λές και η κυβέρνησή του θα μπορούσε να αντιμετωπίσει καλύτερα τόσες φωτιές.

Τί περίμενε ο έλληνας πολίτης να ακούσει. Θα περίμενε απλές δεσμεύσεις του είδους:

1. Θα γκρεμίσω όλα τα αυθαίρετα για τα οποία υπάρχει τελεσίδικη απόφαση εντός δύο μηνών από τις εκλογές (εν ανάγκη μπορεί να το αναλάβει η αεροπορία, ορίζοντας πεδία βολής στα αυθαίρετα και η συνήθης Nota είναι υπέρ αρκετή).
2. Θα έχω τελειώσει το δασολόγιο μέχρι το επόμενο καλοκαίρι και θα το χρηματοδοτήσω με τον συγκεκριμένο τρόπο.
3. Θα αγοράσω τόσα πυροσβεστικά αεροπλάνα και θα τα χρηματοδοτήσω με συγκεκριμένο τρόπο.
4. Θα κάνω το αδίκημα του εμπρησμού ιδιώνυμο και θα κλείσω τους εμπρηστές μέσα ισόβια (και όταν λέμε ισόβια εννοούμε ισόβια).
5. Θα κλείσω στην φυλακή όσους ευθύνονται για την καταστροφή δια πράξεων ή παραλείψεων.

Επίσης θα περίμενε κανείς από τα δύο κόματα να ζητήσουν τις παραιτήσεις των κοματόσκυλων που προωθούν σε καίριες θέσεις (αιρετές και μή) και εμπλέκονται έστω και λίγο με την εθνική καταστροφή. Και να παραιτηθουν τώρα. Ας είναι 20 μέρες πρίν τις εκλογές.

Τίποτα από αυτά δεν έγινε. Τίποτα δεν θα γίνει. Επίσης κανείς δημοσιογράφος δεν θα τους πιέσει στο debate για συγκεκριμένες δεσμεύσεις. Και αν φτάσουν να πιεστούν για να δεσμευτούν τότε θα λένε ψέματα.

Πρέπει να δεσμευτούν τώρα με συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα και προϋπολογισμούς. Και επειδή μάλλον δεν θα το κάνουν μαυρίστε τους στις επόμενες εκλογές. Και μαυρίστε τους και τους δύο.

Η φωτιά πολλές φορές είναι ζωοφόρος. Βοηθάει την φύση να αναγεννηθεί. Αρκεί η αναγένηση να είναι ταχύτερη από την καταστροφή. Ισως οι συγκεκριμένες φωτιές να αποδειχθούν χρήσιμες. Αρκεί να κάψουν τον δικομματισμό. Δεν είναι απαραίτητο να βλέπεις εναλλακτική λύση. Το οτι δεν υπάρχει είναι δημιούργημα του δικομματισμού και είναι το μεγαλύτερο όπλο του. Ψήφισε λοιπόν τον μεγαλύτερο μαλάκα κατά τη γνώμη σου, με τα δύο μεγάλα κόματα εκτός συναγωνισμού.

Τί φοβόμαστε μήπως μας βομβαρδίσει το ΝΑΤΟ; Ε! δεν έμεινε και τίποτα να καεί!

2007/08/20

Δημοσκοπήσεις


Σε άρθρο που δημοσίευσε η "Ελευθεροτυπία" στις 14/08/2007 με τίτλο «Αυξημένη ένταση, λιγότερα γκάλοπ και... ντέρμπι με το Ευρωμπάσκετ», κάποιος δημοσκόπος ονόματι Kώστας Παναγόπουλος (ALCO), λέει μεταξύ άλλων για την πιθανότητα να γίνουν εκλογές στις 16 Σεπτεμβρίου : "Ουσιαστικά θα υπάρχει χρόνος μόνο για λίγες δημοσκοπήσεις, και μάλιστα τηλεφωνικές. Αυτό είναι κατάντια για μια δημοκρατία".

Για τον εν λόγω κύριο δημοκρατία σημαίνει να μπορεί να κάνει δημοσκοπήσεις. Το αντίθετο είναι κατάντια, αφού δεν τον βοηθάει η κατάσταση να βγάλει αξιoπρεπώς το ψωμί του και να τιμήσει το συμβόλαιο που έχει με τον ALTER. Και πράγματι αυτός είναι ο τρόπος που οι δημοσκόποι - και οι πελάτες τους - αντιμετωπίζουν την δημοκρατία. Πελάτες βεβαίως των δημοσκόπων είναι κυρίως τα πολιτικά κόμματα.

Θεωρούν δημοκρατία την δυνατότητα να καθορίζουν τις κινήσεις τους ανάλογα με την εκλογική απήχηση που αυτές έχουν. Και αυτό θα ήταν δημοκρατικό αν λειτουργούσε προς το κοινό όφελος. Λειτουργεί όμως κυρίως αντίστροφα. Χρησιμοποιούνται οι δημοσκοπήσεις σαν εργαλείο διαμόρφωσης της κοινής γνώμης. Ο μέσος πολίτης έχει υποστεί τέτοια πλύση εγκεφάλου που θεωρεί οτι "για να το βγάζει η δημοσκόπηση, σωστό θα είναι!".

Οι δημαγωγοί που μας κυβερνάνε ελέγχουν τις αντιδράσεις μας μέσω των δημοσκοπήσεων και ακολουθούν την οδό της ελαχίστης αντιστάσεως της κοινής γνώμης. Διαμορφώνουν συνεχώς τις κινήσεις τους, ανάλογα με τις δημοσκοπήσεις, ενώ χρησιμοποιούν τον προπαγανδιστικό μηχανισμό τους, για να εξαλείψουν τις αντιστάσεις που καταγράφονται. Με εργαλείο τις δημοσκοπήσεις πετυχαίνουν το σκοπό τους στον ελάχιστο δυνατό χρόνο και με το ελάχιστο δυνατό κόστος.

Είναι εύκολο να καταλάβει κανείς πώς οι δημοσκοπήσεις μπορούν να επηρεάσουν την κοινή γνώμη. Κλασικό παράδειγμα το παμπάλαιο ερώτημα της χαμένης ψήφου. Παλιά καταλάβαινες οτι η ψήφος σου πήγε χαμένη από το αποτέλεσμα των εκλογών. Τώρα το ξέρεις απο πρίν και δίνεις την ψήφο σου με επί πλέον κριτήριο την αγωνία σου μην πάει χαμένη. Οι δημοσκόποι του δικομματισμού φροντίζουν εγκαίρως να κατασκευάσουν χαμένες ψήφους ανάλογα με τα συμφέροντά τους.

Όσοι ξέρουν στοιχειώδη στατιστική ξέρουν τί σημαίνει "σταθμισμένη" ψήφος. Μπορείς να την σταθμίσεις με χίλιους τρόπους. Οι διαφορές δεν είναι μεγάλες αλλά αν το 3% το κάνεις 3,5% αμέσως αποκτά αξία και περιεχόμενο. Αν όμως το κάνεις 2,5% έχεις προσφέρει ένα μεγάλο μέρος του στα κόμματα που "βλέπουν" βουλή. Ο κόσμος δεν αρκείται στα μηνύματα και προτιμάει η ψήφος του να έχει εκλογικό αντίκρυσμα. Πέφτει έτσι στη λούμπα του "μή χείρον βέλτιστον" μεταξύ των εκλεξίμων, που του έδειξαν οι δημοσκοπήσεις. Μετά είναι εύκολο αφού έτσι και αλλιώς οι προτιμήσεις του είναι εκτός βουλής, να διαλέξει με την ίδια λογική μόνο μεταξύ των δύο κομμάτων εξουσίας.

Αν μάλλιστα έχεις αρκετό χρόνο μπροστά σου το 5% της μίας δημοσκόπησης το κάνεις 4,6% στην επόμενη. Αρκεί μία διαφορετική "στάθμιση", ή διαφορετική διατύπωση των ερωτήσεων. Μετά συγκρίνοντας τα δύο ποσοστά ανακαλύπτεις την "πτωτική τάση" του συγκεριμμένου κόμματος, οπότε διατυπώνεις και το "εύλογο" συμπέρασμα οτι αν συνεχιστεί η πτωτική τάση το κόμα δεν "μπαίνει" στην βουλή. Στην επόμενη δημοσκόπηση επιβεβαιώνεις την "τάση" (που έβαλες το χεράκι σου να δημιουργηθεί) και έχεις χαρίσει ένα 3-4% στον δικομματισμό (αλήθεια πόσο να κοστίζει η ποσοστιαία μονάδα;).

Και το αντίθετο παιχνίδι είναι εφικτό. Παίρνεις έναν ανύπαρκτο και τον βάζεις στη βουλή. Μα συμφέρει; Κάποιες φορές ναί! Μαντρώνεις ψήφους με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά για να μην πάνε χαμένες, κατασκευάζοντας και χρησιμοποιώντας ως δούρειο ίππο ένα κόμμα που ελέγχεις προκαταβολικά.

Μα θα μου πείτε οτι όλα αυτά μπορούσαν να γίνουν και χωρίς δημοσκοπήσεις! Φυσικά, μόνο που το κόστος για τα κόμματα θα ήταν μεγαλύτερο και το αποτέλεσμα αβέβαιο. Κάπου - κάπου θα είχαμε και εκπλήξεις, προς όφελος της δημοκρατίας πιστεύω.

Όποιος αγαπάει λοιπόν την δημοκρατία θα πρέπει κανονικά να μισεί τις δημοσκοπήσεις, όπως και κάθε άλλο εργαλείο χειραγώγησης της κοινής γνώμης. Είναι ομολογώ προκλητικό να ξέρεις από πρίν τί θα βγάλει η κάλπη, αλλά το κέρδος είναι μικρό αν σκεφτείς οτι (και) με αυτόν τον τρόπο η κοινωνία άγεται και φέρεται.

Μπορώ να βρώ μόνο ένα τρόπο αντίστασης: "Πείτε ψέματα στις δημοσκοπήσεις!". Δεν έχει σημασία πρός ποιά κατεύθυνση. Το ψέμα αν πάρει ικανοποιητικό ποσοστό ούτε χειραγωγείται ούτε "σταθμίζεται". Κάντε κόμματα και δημοσκόπους να σπάσουν τα μούτρα τους.

Ιδανική περίπτωση για να ξεκινήσουμε είναι τα exit polls της 16ης Σεπτεμβρίου. Ψήφισε ότι θέλεις και μετά βγές έξω και ψήφισε κάτι διαφορετικό. Ακόμη και αν αγαπάς συγκεκριμένο κόμμα δεν του κάνεις κακό με αυτό τον τρόπο. Το αποτέλεσμα των εκλογών δεν αλλάζει αν αποτύχουν τα exit polls.

Το βράδυ μπορείς να καθήσεις βαθειά στην πολυθρόνα σου και να περιμένεις την ανακοίνωση των exit polls στις 19:00 ακριβώς. Αν έχει πετύχει το κόλπο το κάθε κανάλι θα λέει τα δικά του. Το γέλιο με τις απορρημένες φάτσες των δημοσκόπων θα σε κρατήσει ξύπνιο μέχρι αργά. Αντί να βαρεθείς στις 19:20, μπορεις να απολαύσεις την μάχη των αποτελεσμάτων μέχρι το πρωί. Την επόμενη μέρα εκτός από το αποτέλεσμα των εκλογών, θα έχεις να συζητάς και την ήττα των δημοσκόπων, την οποία και μπορείς να χαρείς ανεξαρτήτως αποτελέσματος.

Ίσως μπορέσουμε έτσι να κάνουμε ένα μικρό βήμα προς την δημοκρατία!

Υ.Γ. Ως επί πλέον επιχείρημα παραθέτω και την φωτογραφία του κ. Παναγόπουλου, όπως την δημοσίευσε η "Ελευθεροτυπία".