2006/12/15
2006/11/28
Ρήξη (ξανά)
15ΘΗΜΕΡΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ,
ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ,
ΤΗΝ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ,
ΤΗΝ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Εδώ κι έναν χρόνο, περίπου, φίλοι, μέλη και αναγνώστες του Άρδην από την Αθήνα, της Ένωσης από την Κύπρο, του Λευκού Πύργου από τη Θεσσαλονίκη, του Αντιφωνητή από την Κομοτηνή, του Μανιφέστου από τη Χαλκίδα, καθώς και πολλοί άλλοι από την Πάτρα, την Καλαμάτα, τη Σύρο, τα Γιάννενα, την Αιτωλοακαρνανία, τη Λέσβο, τα Δωδεκάνησα και αλλού, συζητούμε για τη δυνατότητα και τις προϋποθέσεις έκδοσης μιας εφημερίδας. Μιας εφημερίδας που τη θέλαμε εβδομαδιαία και που μπορεί ήδη να εκκινήσει ως δεκαπενθήμερη. Καρπός αυτών των διεργασιών είναι η εφημερίδα ΡΗΞΗ.
Η ΡΗΞΗ θα κυκλοφορεί στα περίπτερα όλης της Ελλάδας από το Σάββατο 2 Δεκεμβρίου και κάθε δεύτερο Σάββατο. Σας καλούμε όλους να συνδράμετε στην προσπάθειά μας.
ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΣΥΝΔΡΑΜΕΤΕ:
-Η ΡΗΞΗ επιθυμεί να διευρύνει όσο το δυνατόν τον κύκλο των συντακτών της. Γι’ αυτό, μην διστάσετε να μας στείλετε το δικό σας άρθρο στην ηλεκτρονική διεύθυνση rixi@ardin.gr
-Η ΡΗΞΗ φιλοδοξεί να εξελιχθεί σε μία εφημερίδα συμμετοχικής ιδιοκτησίας. Η κατώτερη τιμή της μίας μετοχής είναι 100 ευρώ. Η κατάθεση των χρημάτων μπορεί να γίνεται, κατόπιν επικοινωνίας, και στο λογαριασμό που έχουμε ανοίξει γι’ αυτό το σκοπό στην Εθνική Τράπεζα (αρ. λογ. 116/772277-01).
-Η ΡΗΞΗ έχει συνδρομές. Η ετήσια συνδρομή κοστίζει 30 ευρώ.
-Η κυκλοφορία της ΡΗΞΗΣ θα βασίζεται, πέρα από το πρακτορείο, στην καλή θέληση των μελών, των φίλων και των αναγνωστών της να την διακινούν χέρι-χέρι. Εφόσον το θέλετε, μπορείτε να περνάτε από τα γραφεία της εφημερίδας στην Αθήνα (Θεμιστοκλέους 37, τηλέφωνο 210 3826319), στο Εναλλακτικό Βιβλιοπωλείο (210 3802644), στην Θεσσαλονίκη (Βαλαωρίτου 1 & Δωδεκανήσου, τηλ. 2310 543751) αλλά και από τον χώρο Εναλλακτικής Παρέμβασης «Κοινοτικόν» στην Πάτρα (Μιαούλη 52 & Κορίνθου) και να προμηθεύεστε τον αριθμό των φύλλων που επιθυμείτε.
Αντί για Δελτίο Τύπου, επισυνάπτουμε το εισαγωγικό κείμενο του 1ου φύλλου.
***
ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΒΗΜΑ
Σκοπός της έκδοσης είναι να προχωρήσουμε ένα βήμα πιο πέρα στην προσπάθειά μας να διαμορφωθεί μια εναλλακτική, συνθετική πρόταση εναντίον της παγκοσμιοποίησης και του κυρίαρχου στον τόπο μας ψευδο-εκσυγχρονισμού και της λογικής των δήθεν μεταρρυθμίσεων.
Μια συνθετική πρόταση εναντίον της παγκοσμιοποίησης και του εκσυγχρονισμού πρέπει να συνδυάζει αιτήματα για την εθνική ανεξαρτησία, την κοινωνική χειραφέτηση, την οικολογία και την άμεση δημοκρατία, να είναι δηλαδή ολοκληρωμένη. Είναι μία ανάγκη που προκύπτει από την ίδια την πραγματικότητα της χώρας, όσο και από την εμπειρία των εγχειρημάτων όλης της προηγούμενης περιόδου. Διότι η Ελλάδα είναι ταυτόχρονα αναπτυγμένη και υπανάπτυκτη· εξαρτημένη και παρασιτική· «Βορράς» και «Νότος»· Ανατολή και Δύση· έχει προβλήματα καθυστέρησης και υπερκατανάλωσης· απειλείται στην εθνική της υπόσταση και ταυτοχρόνως οι εφοπλιστές της συμμετέχουν προνομιακά στο διεθνές σύστημα εκμετάλλευσης. Γι’ αυτό και κάθε μονομερής ή μονοδιάστατη απόπειρα, διελύθη στα εξ ων συνετέθη: οι «Οικολόγοι-Εναλλακτικοί», η «Άνοιξη» του Σαμαρά, το εγχείρημα του Τσοβόλα, του Χαραλαμπίδη και άλλων.
Αρκεί να δούμε ορισμένα χαρακτηριστικά θέματα για να κατανοήσουμε την υψηλή περιπλοκότητα και μοναδικότητα των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε:
Στο ζήτημα της ανάπτυξης, η Ελλάδα υποφέρει και από τον ανταγωνισμό των αναπτυγμένων χωρών και από εκείνον του Τρίτου Κόσμου, διότι έχει σχετικά ακριβή εργασία και χαμηλή παραγωγικότητα.
Στο μεταναστευτικό, η αθρόα είσοδος μεταναστών έχει μεταβάλει τη χώρα μας εν πολλοίς σε δουλοκτητική κοινωνία, ενώ, από την άλλη, επειδή προέρχονται από γειτονικές χώρες εγκυμονεί τον κίνδυνο διαμόρφωσης νέων στρατηγικών μειονοτήτων.
Στο εκκλησιαστικό, τα Δωδεκάνησα, η Κρήτη, η Νότιος Ελλάδα, οι «Νέες χώρες», το Άγιον Όρος, η Κυπριακή Εκκλησία, διέπονται από διαφορετικό καθεστώς, καθώς βαραίνει επάνω μας μια μακρά ιστορία· έτσι η παλιά πρωτεύουσα του γένους, η Κωνσταντινούπολη, με τον Πατριάρχη, αντιστρατεύεται το ελληνικό έθνος-κράτος, με τον Αρχιεπίσκοπο. Και πάνω σε αυτή την αντίθεση επενδύουν όλων των ειδών τα συμφέροντα.
Προφανώς, δεν μπορούμε να μιλάμε σοβαρά για αυτόνομη πολιτική στα εθνικά θέματα, απομονώνοντάς τα από το ευρύτερο πλαίσιο της ενεργειακής μας εξάρτησης, της διάρρηξης του παραγωγικού ιστού της οικονομίας, της έντασης των κοινωνικών και οικονομικών ανισοτήτων, του αθηναϊκού υδροκεφαλισμού και των περιφερειακών ανισοτήτων που προκαλεί. Γιατί όλοι αυτοί οι παράγοντες ευνοούν και αναπαράγουν το καθεστώς της εξάρτησης στη χώρα. Ομοίως, δεν μπορούμε να περιμένουμε την ανάπτυξη αυθεντικών κοινωνικών και οικολογικών κινημάτων σε μια κοινωνία που τελεί υπό συνθήκες απόλυτου πνευματικού και υλικού παρασιτισμού, από ανθρώπους που είναι εθισμένοι στη λογική του ραγιαδισμού. Και θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε στην ίδια κατεύθυνση για όλα τα θέματα.
***
Αυτή η ιδιαιτερότητα της χώρας απαιτεί, για μια αποτελεσματική πολιτική, ένα υψηλό επίπεδο ανάλυσης και συνθετικής ικανότητας. Και όμως, το επίπεδο των πολιτικών κομμάτων, των στελεχών τους, ή των διανοουμένων της κατεστημένης ελίτ είναι τόσο χαμηλό, ώστε δεν μπορούν παρά να είναι σφουγγοκωλάριοι και παραδουλεύτρες των ξένων συμφερόντων και πρεσβειών. Η ελληνική πραγματικότητα απαιτεί έναν «Πλάτωνα» και αντ’ αυτού διαθέτει έναν… Γιακουμάτο.
Η τελευταία απόπειρα μιας συνθετικής πολιτικής πρότασης υπήρξε εκείνη του Ανδρέα Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ στη δεκαετία του 1970, η οποία όμως, όχι μόνον απέτυχε, παρότι αναπτύχθηκε στις πολύ πιο ευνοϊκές συγκυρίες εκείνης της εποχής, αλλά και προκάλεσε μια βαθιά απογοήτευση και φαινόμενα κυνισμού σε όλον τον ελληνικό λαό. Οι αιτίες αυτής της αποτυχίας είναι πολλές, και έχουν αναλυθεί διά μακρών. Ωστόσο, μία φαίνεται να είναι η σημαντικότερη: ότι «πέτυχε» πολύ γρήγορα, και επομένως συγκροτήθηκε κατ’ εξοχήν «από τα πάνω». Αντί για σύνθεση, λοιπόν, πέτυχε το υποκατάστατό της, την αντίφαση: «σοσιαλισμός» και πισίνες, «βυθίσατε το Χόρα» και Νταβός, «κοινωνική δικαιοσύνη» και «νέα τζάκια». Γι’ αυτό και ήρθε η μοιραία κατάληξη, η πλήρης αντίστροφη των αρχικών διακηρύξεων, ο Σημίτης και ο Γιωργάκης!
Για να επιτύχει, στοιχειωδώς, η παραγωγή μιας νέας πολιτικής κουλτούρας, πρέπει να έλθει «από τα κάτω» και να διανύσει υπομονετικά, σταδιακά, όλο το δρόμο που οδηγεί στη συγκρότηση σταθερών πολιτικών υποκειμένων. Να διαμορφώσει ένα νέο ιδεολογικό πρόταγμα και να φθάσει κάποτε, στον βαθμό που πυκνώνουν φωνές και δυνάμεις, κοινωνικά και πολιτικά κινήματα, σε μια νέα πολιτική πρόταση.
Η εφημερίδα ΡΗΞΗ αποτελεί ένα βήμα για τη διαμόρφωση ενός πολιτικού υποκειμένου, μια και οι ιδεολογικές μας κατευθύνσεις, μέσα από μια δουλειά δεκαετιών και ιδιαίτερα μέσα από τη δεκαετή διαδρομή του Άρδην, έχουν οριστεί, τουλάχιστον στις βασικές τους συνιστώσες. Η ΡΗΞΗ αποτελεί την απαρχή μιας λιγότερο ή περισσότερο μακράς περιόδου πολιτικής συγκρότησης και στη διαδρομή θα συναντηθεί με άλλες δυνάμεις και προσπάθειες που βαδίζουν στην ίδια κατεύθυνση.
Η ΡΗΞΗ δεν είναι το όργανο μιας ομάδας ή μιας οργάνωσης. Δεν είναι επικεντρωμένη στην Αθήνα ή σε μία και μόνη αντίθεση. Είναι ανοικτή σε όσους συμμερίζονται τις βασικές της κατευθύνσεις και συγκροτείται σε βάση πλουραλιστική, γι’ αυτό και η ιδιοκτησία της θα είναι μετοχική. Είναι, επί τέλους, ένα εγχείρημα συγκρότησης ενός ευρύτατου χώρου που μέχρι σήμερα παραμένει διάσπαρτος. Είναι ένα ακόμα βήμα σε μια μακρά πορεία, με βήματα ίσως αργά, αλλά σταθερά και νικηφόρα.
2006/11/23
2006/08/23
Νέος ΚΟΚ (2) - Ηρθε η ώρα της αυτοδικίας
Ωραία! Φαίνεται οτι υπάρχουν αρκετοί που συμφωνούν, αλλά δεν βλέπουν λύση. Γιατί αν τηρήσεις τον νόμο είσαι μειονότητα και αισθάνεσαι μαλάκας!
Οπότε θέλεις κάτι για επιβράβευση. Και προτείνω κάτι.
ΤΗΝ ΑΥΤΟΔΙΚΙΑ.
Οπου δεν υπάρχει ευνομία αναπτύσσεται η αυτοδικία. Είναι ιστορικά αποδεδειγμένο. Και εδώ δεν υπάρχει.
Οι περισσότεροι οδηγοί επειδή θεωρούν οτι τους φταίει η πολιτεία αυτοδικούν και το κάνουν εις βάρος τυχαίων ομάδων. Για παράδειγμα των πεζών.
Πώς αντιδρούν οι πεζοί. Στην καλύτερη περίπτωση βρίζοντας. Στην χειρότερη έχουν αποδεχτεί την μοίρα τους. Αυτό μπορεί να αλλάξει.
Και ιδού!
Παρκάρεις νόμιμα αλλά είσαι 1 km μακρυά από την δουλειά σου. Κανένα πρόβλημα. Μπορείς να απολαύσεις 1 τέταρτο περπάτημα. Μπορείς να σκέφτεσαι την χοληστερίνη σου που μειώνεται περπατώντας και να αισθάνεσαι τυχερός. Μπορείς να χαίρεσαι με τα κιλά που χάνεις. Μπορείς να χαίρεσαι με τα λεφτά που γλυτώνεις από το γυμναστήριο. Μπορείς να γνωρίσεις όλη την περιοχή καλημερίζοντας τις κυρίες στις αυλές. Μπορείς να σκέφτεσαι οτι οταν γενικευτεί αυτή η συμπεριφορά θα κεδίσεις όλα τα χαμένα τέταρτα.
Δεν φτάνουν αυτά για να μην αισθάνεσαι μαλάκας;
ΑΥΤΟΔΙΚΗΣΕ.
Στο 1 km θα συναντήσεις εκατοντάδες αυτοκίνητα στο πεζοδρόμιο. Μην βρίζεις απλώς. Βανδάλισέ τα! Σπάσε ένα καθρέφτη! Ξύσε λίγη μπογιά! Η πατάτα στην εξάτμιση είναι επίσης καλή ιδέα όταν γυρνάς από την λαϊκή. Αν δεν σε βλέπει κανένας σπάσε ένα παράθυρο ή κάψε ένα από αυτά. Είναι σίγουρο οτι θα βγάλεις το άχτι σου. Μην αισθάνεσαι ένοχος. Απλά ανταποδίδεις την αυτοδικία (και την αδικία). Αν έχεις ενδοιασμούς δάλεξε αυτούς που ξεχωρίζουν για τη γαϊδουριά τους, που πιάνουν για παράδειγμα όλο το πεζοδρόμιο, ενώ άλλοι τα καταφέρνουν αφήνοντας χώρο για τους πεζούς. Αν σε δούν απλά τρέξε. Δεν θα σε πιάσει κανένας. Η ΕΛ.ΑΣ. κάνει λευκή απεργία εδώ και 25 χρόνια.
Κάντο και θα με θυμηθείς. Θα φτάνεις στη δουλειά σου ξεκούραστος, ήρεμος, πλήρης συναισθηματικά και με αίσθημα δικαίωσης.
Μη φοβάσαι οτι έτσι θα αυξηθεί η βαρβαρότητα. Είμαστε ήδη στον πάτο. Το πολύ πολύ να κρίνει η πολιτεία οτι δεν την συμφέρει πλέον να κάνει τα στραβά μάτια και να πάρει καμιά απόφαση.
ΥΓ. Greg, το πρόβλημα που βάζεις με τις λεωφορειολωρίδες είναι πιό δύσκολο γιατί αναφέρεσαι σε κινητούς στόχους και μάλλιστα μέσα στην πόλη. Αν ήταν στην εξοχή θα μπορούσαμε να μιλάμε για highway shooting. Σκέψου όμως οτι αν λυθεί το πρόβλημα με το παρκάρισμα, θα ζούμε ουσιαστικά σε άλλη χώρα. Εν τω μεταξύ βέβαια μιά συμμορία μηχανόβιων δεν ακούγεται κακή ιδέα...
Οπότε θέλεις κάτι για επιβράβευση. Και προτείνω κάτι.
ΤΗΝ ΑΥΤΟΔΙΚΙΑ.
Οπου δεν υπάρχει ευνομία αναπτύσσεται η αυτοδικία. Είναι ιστορικά αποδεδειγμένο. Και εδώ δεν υπάρχει.
Οι περισσότεροι οδηγοί επειδή θεωρούν οτι τους φταίει η πολιτεία αυτοδικούν και το κάνουν εις βάρος τυχαίων ομάδων. Για παράδειγμα των πεζών.
Πώς αντιδρούν οι πεζοί. Στην καλύτερη περίπτωση βρίζοντας. Στην χειρότερη έχουν αποδεχτεί την μοίρα τους. Αυτό μπορεί να αλλάξει.
Και ιδού!
Παρκάρεις νόμιμα αλλά είσαι 1 km μακρυά από την δουλειά σου. Κανένα πρόβλημα. Μπορείς να απολαύσεις 1 τέταρτο περπάτημα. Μπορείς να σκέφτεσαι την χοληστερίνη σου που μειώνεται περπατώντας και να αισθάνεσαι τυχερός. Μπορείς να χαίρεσαι με τα κιλά που χάνεις. Μπορείς να χαίρεσαι με τα λεφτά που γλυτώνεις από το γυμναστήριο. Μπορείς να γνωρίσεις όλη την περιοχή καλημερίζοντας τις κυρίες στις αυλές. Μπορείς να σκέφτεσαι οτι οταν γενικευτεί αυτή η συμπεριφορά θα κεδίσεις όλα τα χαμένα τέταρτα.
Δεν φτάνουν αυτά για να μην αισθάνεσαι μαλάκας;
ΑΥΤΟΔΙΚΗΣΕ.
Στο 1 km θα συναντήσεις εκατοντάδες αυτοκίνητα στο πεζοδρόμιο. Μην βρίζεις απλώς. Βανδάλισέ τα! Σπάσε ένα καθρέφτη! Ξύσε λίγη μπογιά! Η πατάτα στην εξάτμιση είναι επίσης καλή ιδέα όταν γυρνάς από την λαϊκή. Αν δεν σε βλέπει κανένας σπάσε ένα παράθυρο ή κάψε ένα από αυτά. Είναι σίγουρο οτι θα βγάλεις το άχτι σου. Μην αισθάνεσαι ένοχος. Απλά ανταποδίδεις την αυτοδικία (και την αδικία). Αν έχεις ενδοιασμούς δάλεξε αυτούς που ξεχωρίζουν για τη γαϊδουριά τους, που πιάνουν για παράδειγμα όλο το πεζοδρόμιο, ενώ άλλοι τα καταφέρνουν αφήνοντας χώρο για τους πεζούς. Αν σε δούν απλά τρέξε. Δεν θα σε πιάσει κανένας. Η ΕΛ.ΑΣ. κάνει λευκή απεργία εδώ και 25 χρόνια.
Κάντο και θα με θυμηθείς. Θα φτάνεις στη δουλειά σου ξεκούραστος, ήρεμος, πλήρης συναισθηματικά και με αίσθημα δικαίωσης.
Μη φοβάσαι οτι έτσι θα αυξηθεί η βαρβαρότητα. Είμαστε ήδη στον πάτο. Το πολύ πολύ να κρίνει η πολιτεία οτι δεν την συμφέρει πλέον να κάνει τα στραβά μάτια και να πάρει καμιά απόφαση.
ΥΓ. Greg, το πρόβλημα που βάζεις με τις λεωφορειολωρίδες είναι πιό δύσκολο γιατί αναφέρεσαι σε κινητούς στόχους και μάλλιστα μέσα στην πόλη. Αν ήταν στην εξοχή θα μπορούσαμε να μιλάμε για highway shooting. Σκέψου όμως οτι αν λυθεί το πρόβλημα με το παρκάρισμα, θα ζούμε ουσιαστικά σε άλλη χώρα. Εν τω μεταξύ βέβαια μιά συμμορία μηχανόβιων δεν ακούγεται κακή ιδέα...
2006/08/22
Νεος ΚΟΚ ή Πεθαίνοντας καθ' οδόν
Το υπουργείο συγκοινωνιών ανακοίνωσε τις διατάξεις του νεου ΚΟΚ. Πρόθεσή τους είναι λέει να μειωθούν τα ατυχήματα και δή τα θανατηφόρα, οπότε ανακοίνωσαν αυξήσεις στα πρόστιμα που φτάνουν το 700% για μία σειρά αδικημάτων. Κοροϊδεύουν βέβαια τον κόσμο για μία ακόμη φορά και νομοθετούν με εισπρακτική λογική και βάσει του πολιτικού κοστους.
Για να δούμε λοιπόν ποιά είναι τα πιό θανατηφόρα παραπτώματα και αν η πολιτεία τα τιμωρεί αναλόγως.
Το πρώτο το ανέδειξε η τροχαία με την στατιστική που δημοσίευσε μόλις πριν μία εβδομάδα. Ένα στα δύο θανατηφόρα ατυχήματα το καλοκαίρι που μας πέρασε οφείλεται σε χρήση κινητού τηλεφώνου κατά την διάρκεια της οδήγησης. Τί έκανε η πολιτεία; Τιμώρησε την παράβαση με αύξηση του προστίμου περί το 20%. Ούτε τον πληθωρισμό δεν έχει καλύψει.
Η αδυναμία της πολιτείας είναι προφανής.
Ο έλληνας θεωρεί δικαίωμά του να μιλάει στο κινητό την ώρα που οδηγεί. Για να αλλάξεις αυτή την νοοτροπία θα έρθεις σε σύγκρουση με το σύνολο σχεδόν των οδηγών (με τεράστιο πολιτικό κόστος), με τις εταιρίες κινητής τηλεφωνίας, με τους εμπόρους του Life Style και πλήθος άλλων παρασίτων που ζούν από το κινητό τηλέφωνο. Η αγορά κινητής τηλεφωνίας πάει πρός τα πάνω. Ποιός βλάκας θα τολμήσει να την φρενάρει με οποιονδήποτε τρόπο; Τζίζ αδέλφια. Μακρυά και αγαπημένοι. Απομένει να δούμε αν τουλάχιστον θα αυξηθεί το πλήθος των προστίμων. Ας το βάλει ο ΟΠΑΠ στο στοίχημα. Ποντάρω τα ρέστα μου για το αντίθετο.
Την φονικότερη παράβαση όλων όμως η πολιτεία δεν την αγγίζει καθόλου. Αυτή είναι μία και προφανής. Το παράνομο παρκάρισμα. Ευθύνεται για πλήθος θανάτων αλλά για λόγους προφανείς οικονομικούς και πολιτικούς είναι στο απυρόβλητο.
Το παράνομο παρκάρισμα είναι η βασικότερη αιτία που υπάρχει μποτιλιάρισμα στους δρόμους και αυτό δεν χρειάζεται να το εξηγήσω. Ας σκεφτούμε λοιπόν με πόσους τρόπους σκοτώνει το παρκάρισμα.
1. Αυξάνει όλες τις άλλες θανατηφόρες παραβάσεις. Αργείς να πάς στην δουλειά σου οπότε:
o Περνάς με κόκκινο για να προλάβεις.
o Παραβιάζεις την προτεραιότητα για να προλάβεις.
o Μιλάς στο κινητό γιατί έχεις αργήσει. Ενίοτε στέλνεις και μηνύματα.
o Παραβιάζεις τα όρια ταχύτητας.
o Κάνεις σφήνες
o Κάνεις οτι μαλακία σου κατέβει για να σκοτώσεις την πλήξη σου. Δηλαδή βλέπεις τηλεόραση (!), πίνεις (!), παίρνεις ναρκωτικά (!) ή απλά φτιάχνεσαι με την ωραία μουσική ή την ωραία γκόμενα στο δίπλα αυτοκίνητο, με την οποία πιάνεις κουβέντα ενώ οδηγείς.
Δεν ξέρω πόσοι νεκροί από τις παραπάνω συμπεριφορές αναλογούν στο παράνομο παρκάρισμα αλλά σίγουρα πρέπει να του καταλογιστούν κάποιοι.
2. Αυξάνει τον εκνευρισμό. Οι εκνευρισμένοι οδηγοί είναι σίγουρα χειρότεροι από τους ήρεμους. Υιοθετούν επικίνδυνες συμπεριφορές και έχουν μειωμένα αντανακλαστικά.
3. Μειώνει την κοινωνική συνοχή. Εχουν ήδη καταγραφεί μερικοί φόνοι με αφορμή μιά θέση parking. Είμαι σίγουρος οτι είναι περισσότεροι. Σε κάθε γειτονιά βλέπεις κακές σχέσεις γειτόνων που στην πραγματικότητα ξεκινάνε από αντεκδίκηση για κάποιες θέσεις στάθμευσης. Η πλειοψηφία τους είναι παράνομες θέσεις.
4. Μειώνει την ορατότητα στις διασταυρώσεις αυξάνοντας τα σχετικά ατυχήματα που καταγράφονται ως παραβίαση της προτεραιότητας.
5. Σκοτώνει ανθρώπους σε μποτιλιαρισμένα ασθενοφόρα. Απορώ γιατί ποτέ δεν καταγράφηκαν αυτοί οι νεκροί ως θύματα, αν όχι του παρκαρίσματος, τουλάχιστον του κυκλοφοριακού.
6. Σκοτώνει πεζούς που αναγκαστικά κατεβαίνουν στο δρόμο αφού τα πεζοδρόμια χρησιμοποιούνται ως θέσεις parking.
7. Σκοτώνει πεζούς πού περνάνε εκτός διάβασης αφού οι διαβάσεις είναι παρκαρισμένες.
8. Σκοτώνει πεζούς που αναζητούν λεωφορείο ή ταξί στη μέση του δρόμου αντί να είναι στο πεζοδρόμιο.
9. Μαζί με το τσιγάρο σκοτώνει χιλιάδες ανθρώπους με καρκίνο του πνεύμονα λόγω της μόλυνσης που προκαλεί το μποτιλιάρισμα. Το τσιγάρο τουλάχιστον έχει χρεωθεί τους νεκρούς που του αναλογούν.
10. Κλείνει ανάπηρους στο σπίτι και τους σκοτώνει σιγά σιγά από κατάθλιψη.
11. Αυξάνει σίγουρα τα καρδιακά επεισόδια αφού το αυτοκίνητο, τα μποτιλιαρίσματα και η στάθμευση είναι από τις βασικότερες πηγές άγχους. Πολλά από αυτά τα επεισόδια συμβαίνουν σε οδηγούς την ώρα που οδηγούν, οπότε έχουμε και νεκρούς από το σχετικό ατύχημα που μπορεί να συμβεί. Και βέβαια κάποιοι από αυτούς (καρδιακοί ή τραυματίες), καταλήγουν μποτιλιαρισμένοι μέσα στο ασθενοφόρο, λόγω του κυκλοφοριακού που προκαλεί το παράνομο παρκάρισμα.
12. Ας μετρήσουμε και μερικούς νεκρούς που πέθαναν γιατί το ασθενοφόρο, το περιπολικό, το πυροσβεστικό, ο γιατρός τους δεν έφτασαν εγκαίρως.
13. Το χειρότερο όμως όλων είναι οτι καταστρέφει την νοοτροπία όλων των οδηγών. Οταν παραβιάζεις καθημερινά πάγιες διατάξεις του ΚΟΚ. Οταν το κάνεις όχι στιγμιαία, οπότε πορεί να μην σε δούν, αλλά συνεχώς και για ώρες αδιαφορώντας για το άν σε δούν.΄Οταν αδιαφορείς για τον συνάνθρωπό σου που είναι πεζός ή ανάπηρος ή μητέρα με καρότσι ή δεν ξέρω τι άλλο. Όταν ζεις σε ένα τρελάδικο συνεχούς παρανομίας από όλους. Γιατί στο διάολο να σεβαστείς οποιαδήποτε δάταξη τους ΚΟΚ; Πώς θα κάνεις διάκριση μεταξύ τον εφαρμοστέων και μή διατάξεων του νόμου;
Αν το καλοσκεφτείς όλες οι παραβάσεις του ΚΟΚ έχουν σαν μία από τις αιτίες τους το παράνομο παρκάρισμα. Ενα ποσοστό των ανθρώπων που πεθαίνουν στο δρόμο, από οποιαδήποτε αιτία, πρέπει να καταλογίζεται στο παράνομο παρκάρισμα. Τέλος ένα ποσοστό – μικρό ή μεγάλο - των νεκρών από οποιαδήποτε ασθένεια θα μπορούσε να καταλογιστεί εμμέσως στο παράνομο παρκάρισμα.
Μόνο οι νεκροί από βαθειά γεράματα δεν φαίνεται να έχουν σχέση. Για σκέψου όμως. Τριάντα πέντε χρόνια δουλειάς επί διακόσιες τριάντα εργάσιμες μας κάνουν 8000 μέρες πήγαινε έλα στη δουλειά. Αν το τέταρτο το κάνεις ώρα (επιεικώς) είναι 90 λεπτά επί πλέον πήγαινε έλα. Δηλαδή στην τριακονταπενταετία 12.000 ώρες. Δηλαδή 400 μέρες ή 1,1 χρόνια επί πλέον. Μόνο για να πηγαινοέρχεσαι στη δουλειά. Αν βάλεις και τις υπόλοιπες μετακινήσεις είναι 2-3 χρόνια. Κάποιοι σου κλέβουν χρόνια από τη ζωή σου - γιατί μη μου πείτε οτι υπάρχει ζωή στο μποτιλιάρισμα - και το δέχεσαι αδιαμαρτύρητα
Και πώς αντιμετωπίζει ο μέσος οδηγός όλα τα παραπάνω. Με την ερώτηση: "Και πού να το βάλλω;" . Τη απάντηση μπορεί να την δώσει μόνο η πολιτεία. Η προφανής όμως απάντηση "Βάλτο στον κώλο σου" έχει τεράστιο πολιτικό κόστος.
Η δικαιολογία βέβαια των κρατούντων είναι οτι κατανοούν την παραπάνω ερώτηση. Ενώ ξέρουν οτι η απάντηση είναι εύκολη. Να τηρηθεί ο νόμος. Η ιδιωτική πρωτοβουλία θα καλύψει το κενό φτιάχνοντας θέσεις parking παντού. Ο ανταγωνισμός θα τις κάνει και σχετικά φτηνές τελικά όπως είναι σε όλη την Ευρώπη. Θα αφήσουμε και λίγο το αυτοκίνητο στην άκρη και θα κινηθούμε με το λεωφορείο. Το περιβάλλον μας θα γίνει πιό ανθρώπινο.
Έχουμε την απαίτηση να μας παρέχει χώρο στάθμευσης η πολιτεία λες και είναι δημόσιο αγαθό. Αν πράγματι το θεωρούμε δημόσιο αγαθό γιατί ποτέ δεν ετέθη έτσι. Γιατί ποτέ δεν διατυπώθηκε το προφανές ερώτημα. Πόσο θα πρέπει να αυξηθεί η φορολογία για να δημιουργηθούν παντού θέσεις στάθμευσης; Μας συμφέρει να πληρώνουμε εμμέσως μέσω της φορολογίας, ή προτιμάμε να πληρώνουμε ευθέως. Απλά θα πρέπει να αποδεχτούμε το προφανές. Ο χώρος στάθμευσης είναι είδος εν ανεπαρκεία και πρέπει να πληρώσουμε για να τον έχουμε. Τώρα τον κλέβουμε ο ένας από τον άλλο και τον πληρώνουμε με νεκρούς.
Η πολιτεία επιλέγει τον λαϊκισμό. Εμείς;
Για να δούμε λοιπόν ποιά είναι τα πιό θανατηφόρα παραπτώματα και αν η πολιτεία τα τιμωρεί αναλόγως.
Το πρώτο το ανέδειξε η τροχαία με την στατιστική που δημοσίευσε μόλις πριν μία εβδομάδα. Ένα στα δύο θανατηφόρα ατυχήματα το καλοκαίρι που μας πέρασε οφείλεται σε χρήση κινητού τηλεφώνου κατά την διάρκεια της οδήγησης. Τί έκανε η πολιτεία; Τιμώρησε την παράβαση με αύξηση του προστίμου περί το 20%. Ούτε τον πληθωρισμό δεν έχει καλύψει.
Η αδυναμία της πολιτείας είναι προφανής.
Ο έλληνας θεωρεί δικαίωμά του να μιλάει στο κινητό την ώρα που οδηγεί. Για να αλλάξεις αυτή την νοοτροπία θα έρθεις σε σύγκρουση με το σύνολο σχεδόν των οδηγών (με τεράστιο πολιτικό κόστος), με τις εταιρίες κινητής τηλεφωνίας, με τους εμπόρους του Life Style και πλήθος άλλων παρασίτων που ζούν από το κινητό τηλέφωνο. Η αγορά κινητής τηλεφωνίας πάει πρός τα πάνω. Ποιός βλάκας θα τολμήσει να την φρενάρει με οποιονδήποτε τρόπο; Τζίζ αδέλφια. Μακρυά και αγαπημένοι. Απομένει να δούμε αν τουλάχιστον θα αυξηθεί το πλήθος των προστίμων. Ας το βάλει ο ΟΠΑΠ στο στοίχημα. Ποντάρω τα ρέστα μου για το αντίθετο.
Την φονικότερη παράβαση όλων όμως η πολιτεία δεν την αγγίζει καθόλου. Αυτή είναι μία και προφανής. Το παράνομο παρκάρισμα. Ευθύνεται για πλήθος θανάτων αλλά για λόγους προφανείς οικονομικούς και πολιτικούς είναι στο απυρόβλητο.
Το παράνομο παρκάρισμα είναι η βασικότερη αιτία που υπάρχει μποτιλιάρισμα στους δρόμους και αυτό δεν χρειάζεται να το εξηγήσω. Ας σκεφτούμε λοιπόν με πόσους τρόπους σκοτώνει το παρκάρισμα.
1. Αυξάνει όλες τις άλλες θανατηφόρες παραβάσεις. Αργείς να πάς στην δουλειά σου οπότε:
o Περνάς με κόκκινο για να προλάβεις.
o Παραβιάζεις την προτεραιότητα για να προλάβεις.
o Μιλάς στο κινητό γιατί έχεις αργήσει. Ενίοτε στέλνεις και μηνύματα.
o Παραβιάζεις τα όρια ταχύτητας.
o Κάνεις σφήνες
o Κάνεις οτι μαλακία σου κατέβει για να σκοτώσεις την πλήξη σου. Δηλαδή βλέπεις τηλεόραση (!), πίνεις (!), παίρνεις ναρκωτικά (!) ή απλά φτιάχνεσαι με την ωραία μουσική ή την ωραία γκόμενα στο δίπλα αυτοκίνητο, με την οποία πιάνεις κουβέντα ενώ οδηγείς.
Δεν ξέρω πόσοι νεκροί από τις παραπάνω συμπεριφορές αναλογούν στο παράνομο παρκάρισμα αλλά σίγουρα πρέπει να του καταλογιστούν κάποιοι.
2. Αυξάνει τον εκνευρισμό. Οι εκνευρισμένοι οδηγοί είναι σίγουρα χειρότεροι από τους ήρεμους. Υιοθετούν επικίνδυνες συμπεριφορές και έχουν μειωμένα αντανακλαστικά.
3. Μειώνει την κοινωνική συνοχή. Εχουν ήδη καταγραφεί μερικοί φόνοι με αφορμή μιά θέση parking. Είμαι σίγουρος οτι είναι περισσότεροι. Σε κάθε γειτονιά βλέπεις κακές σχέσεις γειτόνων που στην πραγματικότητα ξεκινάνε από αντεκδίκηση για κάποιες θέσεις στάθμευσης. Η πλειοψηφία τους είναι παράνομες θέσεις.
4. Μειώνει την ορατότητα στις διασταυρώσεις αυξάνοντας τα σχετικά ατυχήματα που καταγράφονται ως παραβίαση της προτεραιότητας.
5. Σκοτώνει ανθρώπους σε μποτιλιαρισμένα ασθενοφόρα. Απορώ γιατί ποτέ δεν καταγράφηκαν αυτοί οι νεκροί ως θύματα, αν όχι του παρκαρίσματος, τουλάχιστον του κυκλοφοριακού.
6. Σκοτώνει πεζούς που αναγκαστικά κατεβαίνουν στο δρόμο αφού τα πεζοδρόμια χρησιμοποιούνται ως θέσεις parking.
7. Σκοτώνει πεζούς πού περνάνε εκτός διάβασης αφού οι διαβάσεις είναι παρκαρισμένες.
8. Σκοτώνει πεζούς που αναζητούν λεωφορείο ή ταξί στη μέση του δρόμου αντί να είναι στο πεζοδρόμιο.
9. Μαζί με το τσιγάρο σκοτώνει χιλιάδες ανθρώπους με καρκίνο του πνεύμονα λόγω της μόλυνσης που προκαλεί το μποτιλιάρισμα. Το τσιγάρο τουλάχιστον έχει χρεωθεί τους νεκρούς που του αναλογούν.
10. Κλείνει ανάπηρους στο σπίτι και τους σκοτώνει σιγά σιγά από κατάθλιψη.
11. Αυξάνει σίγουρα τα καρδιακά επεισόδια αφού το αυτοκίνητο, τα μποτιλιαρίσματα και η στάθμευση είναι από τις βασικότερες πηγές άγχους. Πολλά από αυτά τα επεισόδια συμβαίνουν σε οδηγούς την ώρα που οδηγούν, οπότε έχουμε και νεκρούς από το σχετικό ατύχημα που μπορεί να συμβεί. Και βέβαια κάποιοι από αυτούς (καρδιακοί ή τραυματίες), καταλήγουν μποτιλιαρισμένοι μέσα στο ασθενοφόρο, λόγω του κυκλοφοριακού που προκαλεί το παράνομο παρκάρισμα.
12. Ας μετρήσουμε και μερικούς νεκρούς που πέθαναν γιατί το ασθενοφόρο, το περιπολικό, το πυροσβεστικό, ο γιατρός τους δεν έφτασαν εγκαίρως.
13. Το χειρότερο όμως όλων είναι οτι καταστρέφει την νοοτροπία όλων των οδηγών. Οταν παραβιάζεις καθημερινά πάγιες διατάξεις του ΚΟΚ. Οταν το κάνεις όχι στιγμιαία, οπότε πορεί να μην σε δούν, αλλά συνεχώς και για ώρες αδιαφορώντας για το άν σε δούν.΄Οταν αδιαφορείς για τον συνάνθρωπό σου που είναι πεζός ή ανάπηρος ή μητέρα με καρότσι ή δεν ξέρω τι άλλο. Όταν ζεις σε ένα τρελάδικο συνεχούς παρανομίας από όλους. Γιατί στο διάολο να σεβαστείς οποιαδήποτε δάταξη τους ΚΟΚ; Πώς θα κάνεις διάκριση μεταξύ τον εφαρμοστέων και μή διατάξεων του νόμου;
Αν το καλοσκεφτείς όλες οι παραβάσεις του ΚΟΚ έχουν σαν μία από τις αιτίες τους το παράνομο παρκάρισμα. Ενα ποσοστό των ανθρώπων που πεθαίνουν στο δρόμο, από οποιαδήποτε αιτία, πρέπει να καταλογίζεται στο παράνομο παρκάρισμα. Τέλος ένα ποσοστό – μικρό ή μεγάλο - των νεκρών από οποιαδήποτε ασθένεια θα μπορούσε να καταλογιστεί εμμέσως στο παράνομο παρκάρισμα.
Μόνο οι νεκροί από βαθειά γεράματα δεν φαίνεται να έχουν σχέση. Για σκέψου όμως. Τριάντα πέντε χρόνια δουλειάς επί διακόσιες τριάντα εργάσιμες μας κάνουν 8000 μέρες πήγαινε έλα στη δουλειά. Αν το τέταρτο το κάνεις ώρα (επιεικώς) είναι 90 λεπτά επί πλέον πήγαινε έλα. Δηλαδή στην τριακονταπενταετία 12.000 ώρες. Δηλαδή 400 μέρες ή 1,1 χρόνια επί πλέον. Μόνο για να πηγαινοέρχεσαι στη δουλειά. Αν βάλεις και τις υπόλοιπες μετακινήσεις είναι 2-3 χρόνια. Κάποιοι σου κλέβουν χρόνια από τη ζωή σου - γιατί μη μου πείτε οτι υπάρχει ζωή στο μποτιλιάρισμα - και το δέχεσαι αδιαμαρτύρητα
Και πώς αντιμετωπίζει ο μέσος οδηγός όλα τα παραπάνω. Με την ερώτηση: "Και πού να το βάλλω;" . Τη απάντηση μπορεί να την δώσει μόνο η πολιτεία. Η προφανής όμως απάντηση "Βάλτο στον κώλο σου" έχει τεράστιο πολιτικό κόστος.
Η δικαιολογία βέβαια των κρατούντων είναι οτι κατανοούν την παραπάνω ερώτηση. Ενώ ξέρουν οτι η απάντηση είναι εύκολη. Να τηρηθεί ο νόμος. Η ιδιωτική πρωτοβουλία θα καλύψει το κενό φτιάχνοντας θέσεις parking παντού. Ο ανταγωνισμός θα τις κάνει και σχετικά φτηνές τελικά όπως είναι σε όλη την Ευρώπη. Θα αφήσουμε και λίγο το αυτοκίνητο στην άκρη και θα κινηθούμε με το λεωφορείο. Το περιβάλλον μας θα γίνει πιό ανθρώπινο.
Έχουμε την απαίτηση να μας παρέχει χώρο στάθμευσης η πολιτεία λες και είναι δημόσιο αγαθό. Αν πράγματι το θεωρούμε δημόσιο αγαθό γιατί ποτέ δεν ετέθη έτσι. Γιατί ποτέ δεν διατυπώθηκε το προφανές ερώτημα. Πόσο θα πρέπει να αυξηθεί η φορολογία για να δημιουργηθούν παντού θέσεις στάθμευσης; Μας συμφέρει να πληρώνουμε εμμέσως μέσω της φορολογίας, ή προτιμάμε να πληρώνουμε ευθέως. Απλά θα πρέπει να αποδεχτούμε το προφανές. Ο χώρος στάθμευσης είναι είδος εν ανεπαρκεία και πρέπει να πληρώσουμε για να τον έχουμε. Τώρα τον κλέβουμε ο ένας από τον άλλο και τον πληρώνουμε με νεκρούς.
Η πολιτεία επιλέγει τον λαϊκισμό. Εμείς;
2006/07/12
Μπράβο Ζιντάν
Παρακολουθώ τις τελευταίες μέρες τους καραγκιόζηδες των καναλιών να διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για την κόκκινη κάρτα του Ζιντάν. Κοινός τόπος οτι δεν άξιζε ένα τέτοιο τέλος σε ένα μεγάλο παίκτη και ότι δεν δίνει το σωστό παράδειγμα ως μεγάλος αθλητής που είναι. Λες και οι ίδιοι δίνουν το καλό παράδειγμα, ή το ποδόσφαιρο είναι άσπιλος χώρος!
Μέγα σφάλμα. Το τέλος ήταν αντάξιο του μεγαλείου του παίκτη. Τέλειωσε την καριέρα του με κόκκινη κάρτα σε τελικό μουντιάλ και ταυτόχρονα ψηφίστηκε ο καλύτερος παίκτης. Ποιός άλλος το έχει κάνει; Ποιός άλλος θα το ξανακάνει; Έμεινε στην ιστορία!
Δεν είχε τίποτα να χάσει και έκανε ότι του έλεγε η καρδιά του. Ολα τα υπόλοιπα που γράφονται για τα παιδικά του χρόνια, είναι μαλακίες για λαϊκή κατανάλωση. Οι δέ ηθικολόγοι που τον λοιδωρούν καλύτερα να ανοίξουν μιά τρύπα να κρυφτούν, αν θέλουν να δώσουν το καλό παράδειγμα στα παιδιά.
ΜΠΡΑΒΟ λοιπόν Ζιντάν. Μακάρι να ακολουθήσουν και άλλοι το παράδειγμά σου και να κάνουν αυτό που τους λέει η καρδιά τους, έστω και την ύστατη στιγμή.
Η μόνη μου έκπληξη και απορία είναι που δεν βάρεσε και τον διαιτητή. Είναι και μεγαλόψυχος!
Υ.Γ. Μπράβο και στον Ματεράτσι που άφησε την Γαλλία με δέκα παίκτες.
Μέγα σφάλμα. Το τέλος ήταν αντάξιο του μεγαλείου του παίκτη. Τέλειωσε την καριέρα του με κόκκινη κάρτα σε τελικό μουντιάλ και ταυτόχρονα ψηφίστηκε ο καλύτερος παίκτης. Ποιός άλλος το έχει κάνει; Ποιός άλλος θα το ξανακάνει; Έμεινε στην ιστορία!
Δεν είχε τίποτα να χάσει και έκανε ότι του έλεγε η καρδιά του. Ολα τα υπόλοιπα που γράφονται για τα παιδικά του χρόνια, είναι μαλακίες για λαϊκή κατανάλωση. Οι δέ ηθικολόγοι που τον λοιδωρούν καλύτερα να ανοίξουν μιά τρύπα να κρυφτούν, αν θέλουν να δώσουν το καλό παράδειγμα στα παιδιά.
ΜΠΡΑΒΟ λοιπόν Ζιντάν. Μακάρι να ακολουθήσουν και άλλοι το παράδειγμά σου και να κάνουν αυτό που τους λέει η καρδιά τους, έστω και την ύστατη στιγμή.
Η μόνη μου έκπληξη και απορία είναι που δεν βάρεσε και τον διαιτητή. Είναι και μεγαλόψυχος!
Υ.Γ. Μπράβο και στον Ματεράτσι που άφησε την Γαλλία με δέκα παίκτες.
2006/06/18
Χοντρομπαλάδες
Παρακολουθώντας - υποχρεωτικά - την υπόθεση του μικρού Αλεξ, είδαμε πολλούς να ζητάνε τη μάνα τους και τον πατέρα τους από την πολιτεία, κυρίως παιδοψυχολόγους.
Κανείς βέβαια δεν ζητάει το αυτονόητο, που είναι να κερδηθεί ξανά - δυστυχώς δεν ξέρω με ποιό τρόπο - ο σεβασμός προς το σχολείο, τους δασκάλους, τους γονείς, τους νόμους κλπ.
Είδαμε και πολλά πλάνα από σχολεία και παιδιά. Το συμπέρασμα μου είναι ένα. ΔΙΑΙΤΟΛΟΓΟΙ στα σχολεία εδώ και τώρα!
Κανείς βέβαια δεν ζητάει το αυτονόητο, που είναι να κερδηθεί ξανά - δυστυχώς δεν ξέρω με ποιό τρόπο - ο σεβασμός προς το σχολείο, τους δασκάλους, τους γονείς, τους νόμους κλπ.
Είδαμε και πολλά πλάνα από σχολεία και παιδιά. Το συμπέρασμα μου είναι ένα. ΔΙΑΙΤΟΛΟΓΟΙ στα σχολεία εδώ και τώρα!
2006/05/12
Ανοικτή επιστολή προς τον Γεώργιο Παπανδρέου τον β'
Αν και είχα δηλώσει οτι δεν θα ξανασχοληθώ με τις νομαρχιακές εκλογές, η περισυλλογή των τελευταίων ημερών με οδήγησε στον αντίθετο ακριβώς δρόμο.
Δια της παρούσης θέλω να θέσω υποψηφιότητα για νομάρχης σε όποιο νομό κρίνεις George οτι θα είναι χρησιμότερη την παρουσία μου.
Μόλις ανακοινωθεί η υποψηφιότητά μου αναγκαστικά θα διαρρεύσει οτι είμαι άθεος. Ο Ψωμιάδης θα με καλέσει να δηλώσω αν είμαι Έλλην χριστιανός ορθόδοξος. Και τότε θα κάνω την δήλωση που θα συνταράξει συνθέμελα την κοινωνία:
"Είμαι έλληνας υπήκοος και έχω το δικαίωμα του εκλέγεσθαι. Η εθνικότητα και το θρήσκευμά μου είναι προσωπική μου υπόθεση και δεν αφορούν το δημοκρατικό μας πολίτευμα!"
Αμέσως θα τα πάρουν στο κρανίο οι πάντες και για διάφορους λόγους. Ο θόρυβος που θα γίνει θα είναι τόσο μεγάλος που η υποψηφιότητα Καραχασάν θα αποτελέσει παρωνυχίδα της ιστορίας (hang-nail i mean)
Δια της παρούσης θέλω να θέσω υποψηφιότητα για νομάρχης σε όποιο νομό κρίνεις George οτι θα είναι χρησιμότερη την παρουσία μου.
Μόλις ανακοινωθεί η υποψηφιότητά μου αναγκαστικά θα διαρρεύσει οτι είμαι άθεος. Ο Ψωμιάδης θα με καλέσει να δηλώσω αν είμαι Έλλην χριστιανός ορθόδοξος. Και τότε θα κάνω την δήλωση που θα συνταράξει συνθέμελα την κοινωνία:
"Είμαι έλληνας υπήκοος και έχω το δικαίωμα του εκλέγεσθαι. Η εθνικότητα και το θρήσκευμά μου είναι προσωπική μου υπόθεση και δεν αφορούν το δημοκρατικό μας πολίτευμα!"
Αμέσως θα τα πάρουν στο κρανίο οι πάντες και για διάφορους λόγους. Ο θόρυβος που θα γίνει θα είναι τόσο μεγάλος που η υποψηφιότητα Καραχασάν θα αποτελέσει παρωνυχίδα της ιστορίας (hang-nail i mean)
Οι Έλληνες, οι Τούρκοι, οι Αλβανοί, οι Ιρακινοί, οι Αφγανοί, οι Εβραίοι, οι Πέρσες, οι Βούλγαροι, οι Ουκρανοί, οι Κούρδοι και όλες οι άλλες εθνότητες που ζούν στην δημοκρατική μας χώρα, θα τα πάρουν πρώτον γιατί αρνούμαι να δηλώσω εθνικότητα και δεύτερον γιατί οι περισσότεροι από αυτούς, κυρίως οι Έλληνες, δεν κατανοούν τα απαρέμφατα, ειδικά των παθητικών ρημάτων (όταν λέω απαρέμφατο George εννοώ infinitive).
Θα αρχίσουν όλοι να βρίζουν που αρνούμαι να δηλώσω Έλλην, όπως γράφει η ταυτότητά μου, και θα αναρωτιούνται τί σκοπούς εξυπηρετώ!
Η 'Ελευθεροτυπία' αν και είναι ελεύθερη εφημερίδα και δεν δίνει ποτέ γραμμή στους συντάκτες της, θα αισθανθεί την ανάγκη να σε υποστηρίξει και θα παραβεί τις αρχές της. Όλοι οι συντάκτες της θα ασχολούνται μόνο με την υποψηφιότητά μου και θα χρησιμοποιούν ενιαίο λόγο. Οι πάντες θα αποκαλούνται με την κατάληξη '-άδες' τουτέστιν: Ελληναράδες, Τουρκαλάδες, Αλβαναράδες, Αραπάδες κλπ. Αμέσως θα πλησιάσουμε τον σημαντικό στόχο της ισότητας των λαών γιατί τώρα μόνο τους Έλληνες αποκαλεί Ελληναράδες.
Τα 'Νέα' επίσης θα πανηγυρίζουν οτι γίναμε επί τέλους ευρωπαϊκή χώρα. Θα δυσκολευτούν λίγο να εντάξουν την υποψηφιότητα στο κλισέ περί πολυπολιτισμικότητας, γιατί "τί πολιτισμό εκπροσωπεί ο αγύρτης και δεν το δηλώνει;", αλλά στο τέλος θα με βαφτίσουν κοσμοπολίτη και θα λήξει το θέμα εκεί.
Οι αλβανοκουρδοελληνοκλπ ορδές αφού πλακωθούν μεταξύ τους, θα δούν οτι δεν ξέρουν γιατί πλακώνονται, και θα προχωρήσουν σε πολυπολιτισμικές παρτούζες, στα πλαίσια της 69ης κοινωνικής συνάντησης (forum δηλαδή Γιώργο). Εγώ μετά από δημόσια προτροπή σου θα πάρω μέρος σε μερικές από αυτές, πάντα με προφυλακτικό για να δίνω το σωστό παράδειγμα στα παιδιά.
Ο Καρατζαφέρης θα δηλώσει οτι είμαι φερέφωνο των Αμερικάνων και θα γελάσει μαζί του ο κάθε πικραμένος γιατί μην ξεχνάς οτι είμαι και άθεος.
Η Νέα Δημοκρατία θα πάθει την πλάκα της. Θα είναι τόσο μπροστά από την αντίληψή της η κατάσταση που θα μείνει άφωνη για πολλές μέρες. Όταν αποφασίσει να πάρει θέση ως κόμα θα έχουν γίνει ήδη μαλλιά κουβάρια. Τα στελέχη της θα έχουν ήδη διατυπώσει περί τις 1500 διαφορετικές γνώμες. Η ζημιά θα είναι τόσο μεγάλη που θα διασπαστούν σε 8 κόματα που θα κυμαίνονται από ριζοσπαστικού σοσιαλισμού έως δημοκρατικού φιλελευθερισμού. Ο Μάνος και ο Ανδριανόπουλος πάλι απ' έξω θα είναι. Τότε εσύ θα αρπάξεις την ευκαιρία και θα διώξεις το Βενιζέλο, τον Πάγκαλο, τον Σκανδαλίδη, το Ακη και όλα τα άλλα βαρίδια. Θα φτιάξεις επί τέλους το νέο κόμμα που ονειρεύεσαι με μπροστάρησες την Δαμανάκη και την Διαμαντοπούλου.
Ο Συνασπισμός θα πάρει αμέσως θέση (δίπλα σου) και θα διατηρήσει τη δύναμή του (2,5%).
Το ΚΚΕ θα φύγει δεξιώτερα του Καρατζαφέρη και θα απαιτήσει να δηλώσω αν είμαι Έλλην, αν έχω ξένο αίμα τις τελευταίες 45 γενεές και αν η Σοβιετική Ένωση ήταν σοσιαλιμπεριαλιστικό κράτος ή όχι. Το ποσοστό του συνεχίσει να μειώνεται από φυσική φθορά.Φυσικά θα τα πάρουν στο κρανίο και όλοι οι πιστοί, χριστιανοί και μειονοτικοί. Μήν ξεχνάς οτι η μεγαλύτερη μειονότητα είμαστε οι άθεοι George και αποτελούμε μεγαλύτερο εχθρό από τους μουσουλμάνους.
Όλες οι χριστιανικές εκκλησίες θα σταθούν με την μία απέναντι στην υποψηφιότητα. Ορθόδοξοι και καθολικοί έλληνες θα απαιτήσουν αμέσως να δηλώσω αν είμαι χριστιανός ορθόδοξος όπως λέει (ακόμα) η ταυτότητά μου. Την απαίτηση θα στηρίξουν όλες οι αυτοκέφαλες ορθόδοξες εκκλησίες, οι διαμαρτυρόμενοι οι ουνίτες και οι χριστιανοί του Σουδάν.
Ο Χριστόδουλος θα μιλάει στο ποίμνιό του και στις τηλεοράσεις 16 ώρες ημερησίως. Παρά την φασαρία θα προλάβει να ακούσει και να καταλάβει οτι έχει κοινό εχθρό, και λέει τα ίδια πράγματα, με τους άλλους χριστιανούς πατριάρχες. Αμέσως θα διοργανώσει κοινή συνέντευξη τύπου με τον ρώσο πατριάρχη, τον πατριάρχη ιεροσολύμων, τον Βαρθολομαίο, τον καθολικό επίσκοπο κυκλάδων και τον ούντσιο του βατικανού στην Ελλάδα Η συνέντευξη θα γίνει υπαίθρια για να μην οξυνθούν τα πνεύματα (μάλλον στα τουρκοβούνια, γνωστά και ως τάμα του έθνους στην παναγιά). Μετά για να δικαιολογήσουν την απουσία εκκλησίας θα αναφωνήσουν 'Πνεύμα ο θεός και τους προσκυνούντας αυτόν εν πνεύματι και αληθεία δεί προσκυνείν' (αυτό george θα σου το εξηγήσω ιδιαιτέρως γιατί ο χώρος είναι περιορισμένος). Η πενταφωνία που θα κάνουν στην συνέχεια θα μείνει στην ιστορία και θα πουλήσει ένα δισεκατομμύριο δίσκους τον πρώτο μήνα κυκλοφορίας.
Η απίστευτη επιτυχία θα οδηγήσει σε νέα συνέντευξη (πρίν τις εκλογές). Σε αυτή θα ανακοινωθεί η κατάργηση του σχίσματος των εκκλησιών. Θα καταδικαστεί ανοιχτά ο Μέγας Θεοδόσιος ο οποίος έκτοτε θα αποκαλείται Θεοδόσιος το Λαμόγιο. Η νέα συνενωμένη εκκλησία θα διοικείται από διοικητικό συμβούλιο το οποίο θα ελέγχεται από την Price-Waterhouse-Coopers. Tο ΔΣ θα επικηρύξει δημόσια το τομάρι μου.
Φυσικά θα αντιδράσουν στην υποψηφιότητα και όλοι οι άλλοι. Μουσουλμάνοι (σιίτες τε και σουνίτες), βουδιστές, ταοϊστές, εβραίοι και τα παρακλάδια τους, εικονομάχοι και εικονολάτρες, πολυφυσίτες και μονοφυσίτες, ειδωλολάτρες, ανιμιστές, ορφικοί και δεν συμμαζεύεται.
Θα είναι τόσοι πολλοί αυτοί που θα θέλουν να με βρίσουν δημόσια και τόσο λίγος ο τηλεοπτικός χρόνος που θα με βρίζουν χωρωδιακά. Θα δούμε σχήματα περίεργα και πρωτόγνωρα. Μπορώ να φανταστώ τον εκλεγμένο (παράνομα) μουφτή, μαζί με τον διορισμένο (νόμιμα), συνοδευόμενους από ένα ινδουιστή μοναχό και ένα κέλτη δρουίδη. Επειδή δεν θα έχουν κοινή γλώσσα θα χρησιμοποιούν τα σουαχίλι που είναι εύκολα και προλαβαίνουν να μάθουν τα βασικά σε μερικές μέρες. Θα υπάρχουν υπότιτλοι σε 400 γλώσσες. Προφανώς μόνο τα ψηφιακά κανάλια θα μπορούν να ανταποκριθούν. Η ακροαματικότητα θα είναι τόσο μεγάλη που όλα τα κανάλια θα γίνουν ψηφιακά. Θα εκπέμπουν σε ενιαίο διεθνές δίκτυο. Οι μετρήσεις ακροαματικότητας θα πεθάνουν. Ολες οι χώρες θα θεσπίσουν ειδικό φόρο που θα καταλήγει στα κανάλια, αφού δεν θα υπάρχουν διαφημίσεις. Η διαπλοκή θα είναι χωρίς νόημα και θα αυτοκαταργηθεί.
Η προσέγγιση των εκκλησιών όλων των δογμάτων θα είναι πρωτόγνωρη. Θα γίνει μιά τεράστια παγκόσμια εκκλησία. Σε αυτήν θα μετέχουν όλοι και η οργάνωση θα θυμίζει τραστ. Οι μόνοι που θα μείνουν εκτός θα είναι όσοι πιστεύουν στο Δωδεκάθεο.
Η υποψηφιότητά μου θα είναι George το έναυσμα που θα οδηγήσει την παγκοσμιοποίηση τις επόμενες δεκαετίες. Οι Αμερικάνοι θα πάθουν πλάκα και θα σε διορίσουν γενικό γραμματέα του ΟΗΕ στη θέση του καφέ αυνάν. Η εικόνα του πλανήτη δεν θα είναι ποτέ ξανά η ίδια.
Ολα αυτά βέβαια ίσως θα πάρουν χρόνια για να γίνουν. Αλλωστε υπάρχει η γνωστή κοινωνική αδράνεια, η ίδια που αντιδρά στην υποψηφιότητα Καραχασάν.
Εν τω μεταξύ όμως η δημοσιότητα Gerorge θα είναι τέτοια που κανείς δεν θα σε ξανααμφισβητήσει. Εγώ θα φροντίσω να διατηρήσω την ένταση κάνοντας εμπρηστικές δηλώσεις, για παράδειγμα:
- "Η μόνη δικαιολογία που έχει ο θεός είναι οτι δεν υπάρχει" (κλεμένο μεν άπαιχτο δε)
- "Βούλγαροι κι αρβανίτες και σέρβοι και ρωμιοί, αράπηδες και άσπροι με μιά κοινή ορμή, για την ελευθερία να ζώσουμε σπαθί" (ομοίως)
- "Αδελφές και παληκάρια γίναμε μαλιά κουβάρια" (ασχετο αλλα θα κάνει αίσθηση)
- "Κώλος κλασμένος – γιατρός χεσμένος" (για να σπάσει την ένταση). κλπ
Μπορεί να χάσουμε τις νομαρχιακές αλλά σιγά σιγά θα αναγνωριστούμε και εγώ θα είμαι πάντα στο πλευρό σου. Μπορεί να θυσιαστώ και να δεχτώ να με κάνεις πρόεδρο της δημοκρατίας. Εκεί δεν έχουμε φόβο. Οτι πουν οι Αμερικάνοι θα ψηφίσει η βουλή.
Όλα τα παραπάνω George μπορεί να γίνουν το κοινό μας όραμα. Άμα θέλεις μπορώ να σου πώ και άλλες λεπτομέρειες από κοντά (στα αγγλικά).
Κάνε λοιπόν την υπέρβαση τώρα και χρίσε με υποψήφιο νομάρχη. Ο πλανήτης δεν μπορεί να περιμένει άλλο.
2006/05/10
GEORGE
Για την κυρία Καραχασάν έχουν γραφτεί πολλά, οπότε η συμβολή μου θα είναι αμελητέα αν πώ αυτά που σκέφτομαι.
Δεν έχει σχολιαστεί όμως μία σημαντικότατη δήλωσή της.
Εμφανίζεται συνοδευόμενη από τον σύζυγό της και δηλώνει οτι:
"Για να θέσω υποψηφιότητα πήρα πρώτα την άδεια του συζύγου μου, φυσικά!!"
Τί έχει να πεί γι' αυτό ο George Papandreou που είναι και φεμινιστής;
Τί έχει να δηλώσει η μαμά του;
Και τέλος γιατί θα σκάσω από την αγωνία! Τί έχει να δηλώσει η κυρία Ματσούκα για την ευρωπαϊκών διαστάσεων δήλωση;
Δεν έχει σχολιαστεί όμως μία σημαντικότατη δήλωσή της.
Εμφανίζεται συνοδευόμενη από τον σύζυγό της και δηλώνει οτι:
"Για να θέσω υποψηφιότητα πήρα πρώτα την άδεια του συζύγου μου, φυσικά!!"
Τί έχει να πεί γι' αυτό ο George Papandreou που είναι και φεμινιστής;
Τί έχει να δηλώσει η μαμά του;
Και τέλος γιατί θα σκάσω από την αγωνία! Τί έχει να δηλώσει η κυρία Ματσούκα για την ευρωπαϊκών διαστάσεων δήλωση;
2006/02/16
Φοβάμαι μήπως είμαι ρατσιστής!
Η είδηση έλεγε ότι: Η αλλαγή μίας βάσης κάποιου αμινοξέως σε κάποιο γονίδιο είναι που μετατρέπει το ανθρώπινο χρώμα από μαύρο σε λευκό και τούμπαλιν. Αυτά ανακάλυψαν οι βιολόγοι.
Μία πραγματικά ασήμαντη διαφορά (ποσοστιαία). Τόσο ασήμαντη που μιλάμε βέβαια για ένα και όχι για δύο είδη. Σχεδόν ανύπαρκτη διαφορά αν είσαι αρειανός και την βλέπεις απ’ έξω. Για τον μέσο όμως άνθρωπο, λευκό ή μαύρο, φαίνεται να είναι σημαντική. Εξ ού και η προτίμηση της πλειοψηφίας στην φυλή του, για να ερωτευτεί και να διαιωνιστεί.
Οι ίδιοι γενετιστές που έκαναν την σχετική ανακοίνωση είναι που έχουν διατυπώσει την άποψη ότι οι βιολογικές διαφορές από φυλή σε φυλή είναι τόσο μικρές (ποσοστιαία), που το μέγεθός τους και μόνο (της τάξης του 0,01 %) αποδεικνύει ότι οποιαδήποτε ρατσιστική αντίληψη είναι λανθασμένη.
Αναρωτιέμαι λοιπόν:
- αν το 0,01% είναι μικρό και το 1% που είναι η διαφορά μας από τον χιμπατζή και τον γορίλα είναι μεγάλο, τότε σε ποιο ποσοστό το μικρό αρχίζει να μεγαλώνει;
- Τι ποσοστό είναι πραγματικά η μία βάση στο ανθρώπινο DNA;
Αναρωτιέμαι μήπως τελικά το 0,01% είναι μεγάλο. Όχι βέβαια για τους εξωβιολόγους αλλά για τους απλούς ανθρώπους. Μήπως το 0,01% εκτός από την διαφορά στο χρώμα (που κάνει μπάμ), χωράει διαφορές στην νοημοσύνη, στο σώμα (εκεί σίγουρα χωράει, το βλέπουμε κάθε μέρα), στην ικανότητα να παράγεις πολιτισμό, στην γλωσσική ικανότητα, στην ποίηση, στην πολιτική, στην θρησκεία και σε τόσες άλλες «ανώτερες» ανθρώπινες λειτουργίες. Το 1% σίγουρα χωράει.
Οι γονείς μου ήρθαν από το χωριό κυριολεκτικά σχεδόν ξεβράκωτοι – ο πατέρας μου ξυπόλυτος – και «πρόκοψαν», δηλαδή εντάχθηκαν στον αστικό ιστό. Οι γύφτοι είναι στην Ελλάδα και στην υπόλοιπη Ευρώπη αιώνες και δεν μπορούν να ενταχθούν. Γιατί αναρωτιέμαι. Μήπως το 0,01% χωράει χαρακτηριστικά όπως «αστική» ή «νομαδική» συμπεριφορά; Μήπως αν είσαι γεννημένος νομάς δεν μπορείς να γίνεις αστός;
Τελικά πρέπει να αισθάνομαι υπεύθυνος που οι γύφτοι δεν έχουν ενταχθεί; Πρέπει να τους χτίσω σπίτι για να μην χαρακτηριστώ ρατσιστής; Γιατί δεν έχτισαν μόνοι τους σπίτια τόσους αιώνες στην αστική μας Ευρώπη; Γιατί το κράτος να μην χτίσει σπίτι και σε μένα; Εγώ βέβαια έκανα το σκατό μου παξιμάδι και έχτισα ήδη ένα. Γιατί να το κάνω παξιμάδι για να αποκτήσει σπίτι και ο γύφτος; Ποιος μας είπε ότι αν του χτίσουμε σπίτι θα γίνει αστός; Έχουμε αναρωτηθεί μήπως απλά τον μετατρέπουμε από νομά σε παράσιτο; Αν δεν είναι στα γονίδιά τους η συγκεκριμένη συμπεριφορά, αλλά φταίει ο ρατσισμός μας που είναι στο περιθώριο, τότε γιατί έχουν παρόμοια (ωραία) μουσική σε όλη την Ευρώπη; Γιατί η μουσική τους, ο καταυλισμός τους, το ντύσιμό τους, τα ήθη, τα έθιμα είναι τόσο διαφορετικά από τα δικά μας και τόσο κοινά μεταξύ τους; Γιατί όλα αυτά μοιάζουν σε όλους τους ομόφυλους και παραπέμπουν στην κοινή καταγωγή τους;
Αυτά τα ερωτήματα με βασανίζουν τα βράδυα. Ίσως η απάντηση να είναι στο 0,01%. Ίσως να γεννήθηκαν διαφορετικοί. Ίσως ο πραγματικός ρατσισμός να είναι η επιθυμία να τους «βοηθήσουμε» να γίνουν σαν και εμάς. Αν αποδεχτούμε ότι είναι απλά διαφορετικοί εκ γενετής δεν σημαίνει ότι τους θεωρούμε κατώτερους. Απλά τους θωρούμε διαφορετικούς.
Φασισμός και ρατσισμός είναι να τους εξομοιώσουμε με το ζόρι.
Με την ίδια λογική φασισμός είναι να πρέπει να αισθάνομαι εγώ υπεύθυνος για την διαφορετικότητά τους. Φασισμός επίσης είναι να χαρακτηρίζομαι ρατσιστής, απλά γιατί η μία ή η άλλη διαφορετικότητα δεν είναι του γούστου μου. Γιατί δεν γουστάρω να κάνω παρέα με ανθρώπους που έχουν τόσο ξένο προς τον δικό μου τρόπο ζωής, ώστε να μην βρίσκω κανένα ενδιαφέρον σε μια τέτοια συναναστροφή. Γιατί τελικά ο πολιτισμός που παράγουν είναι τόσο διαφορετικός από τον δικό μου, που δεν μπορώ να τον εκλάβω ως πολιτισμό.
Για να μην νομίσει κανείς ότι τα έχω συγκεκριμένα με τους γύφτους, μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι ούτε με τους αλβανούς που έχω στην γειτονιά μου μπορώ να κάνω παρέα. Μερικά δε χαρακτηριστικά τους μου είναι αδύνατον και να τα ανεχτώ. Πρέπει όμως, μου λένε, στα πλαίσια της πολυπολιτισμικής κοινωνίας να τα ανέχομαι. Πρέπει να χαίρομαι που έχω τόσους πολιτισμούς δίπλα στην πόρτα μου. Εγώ όμως δεν χαίρομαι και φοβάμαι μήπως είμαι τελικά ρατσιστής γιατρέ μου;
Όλοι - λέει - έχουν δικαίωμα στην διαφορετικότητα, άρα η κοινωνία μας πρέπει να στηρίζεται στην ανοχή. Και ξαναπέφτουμε στην συζήτηση για το δικαίωμα και το δίκαιον, που έχει απαντηθεί από την εποχή του Αριστοτέλη. «Δίκαιον είναι το νόμιμον». Δεν υπάρχει άλλη απάντηση. Όλες οι άλλες απαντήσεις είναι εκ του πονηρού. Εξυπηρετούν αλλότρια συμφέροντα.
Ο μόνος τρόπος να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα που κρύβονται πίσω από όλη αυτή την παραφιλολογία είναι να (μην) τηρούνται οι νόμοι, ανάλογα με τα συμφέροντά τους. Ενώ στην πραγματικότητα ο μόνος τρόπος να λειτουργήσει μια κοινωνία είναι να τηρούνται οι νόμοι. Και δυστυχώς οι νόμοι φτιάχνονται σύμφωνα με το δίκαιον της πλειοψηφίας. Προστατεύουν μέν τις μειοψηφίες, αλλά επ’ ουδενί δεν επιτρέπουν στην μειοψηφία να καβαλάει την πλειοψηφία.
Έτσι τελικά φτιάξαμε κοινωνίες με κοινά πολιτισμικά χαρακτηριστικά σε όλο τον πληθυσμό. Απολαμβάνουμε την πολυπολιτισμικότητα ως τουρίστες, αλλά στο σπιτάκι μας θέλουμε την δικιά μας μυρωδιά και όχι τη βρώμα του γείτονα. Και του γείτονα βέβαια του βρωμάμε αναλόγως και δεν μας θέλει στο σπίτι του, φταίει το ρημάδι το 0,01%. Έτσι όμως ο Μπόμπολας δεν έχει φτηνό ξένο εργάτη και ο Αμερικάνος για να έχει βάσεις στην Αλβανία τις πληρώνει ο ίδιος, ενώ τώρα τις πληρώνουμε εμείς.
Μας μιλάνε για «ανεκτικότητα» και εννοούν «φτηνοί (παράνομοι) ξένοι εργάτες», για «κατανόηση» και εννοούν «στρατιωτικές βάσεις σε χώρες δορυφόρους που ζουν παρασιτικά», «πολυπολιτισμικότητα» και ενοούν «σκάστε και αγοράζετε αμερικάνικα προϊόντα». Και επειδή δεν αντιδράμε όλοι με χαρά, είμαστε ρατσιστές, ενώ στην πραγματικότητα είμαστε απλώς κορόϊδα.
Αυτά σκέφτομαι τα βράδυα γιατρέ μου. Και φοβάμαι πραγματικά μήπως είμαι ρατσιστής.
Είναι όμως και αυτοί οι επιστήμονες με τα ποσοστά τους. Είναι και οι γύφτοι με τα μεγάφωνα. Είναι και ο αλβανός από δίπλα που μου κλείνει το parking κάθε μέρα, ενώ σε κάθε παρατήρηση λέει πάντα ότι δεν θα το ξανακάνει. Οι έλληνες όμως παραδίπλα ζητάνε συγνώμη πιο ειλικρινά και συνήθως δεν το ξανακάνουν. Ίσως εγώ δεν καταλαβαίνω την κουλτούρα του αλβανού. Αλλά δεν μπορώ να φεύγω απ΄ το σπίτι μου με τα πόδια, ούτε να ξεκινάω καθημερινώς ένα τέταρτο νωρίτερα. Και τσακώνομαι κάθε μέρα. Και φοβάμαι μήπως τελικά είμαι ρατσιστής γιατί θεωρώ σημαντικό το τέταρτο και δεν ανέχομαι ο αλβανός να το θεωρεί ασήμαντο (το τέταρτό μου).
Αν ξεπεράσω το φόβο να χαρακτηριστώ ρατσιστής, θα πρέπει να ομολογήσω ότι γουστάρω τον τρόπο ζωής με τον οποίο μεγάλωσα. Ότι μπορώ να κάνω παρέα με ανθρώπους με τους οποίους έχω κοινά γούστα, γλώσσα, χρώμα, μυρωδιά, κουλτούρα. Που οι μανάδες μας είχαν παρόμοια κουζίνα, που οι πατεράδες μας είχαν την ίδια ηθική. Που οι παππούδες μας λέγανε τα ίδια παραμύθια. Που όλοι αυτοί τελικά χτίσανε γενιές και γενιές την κοινωνία που μας μεγάλωσε. Την κοινωνία που γουστάρουν να γκρεμίζουν όσοι βγάζουν λεφτά από την κοινωνική εντροπία.
Όχι γιατρέ μου δεν είμαι ρατσιστής. Έχω όμως δικαίωμα να μην είμαι ανεκτικός και να μην κάνω το σκατό μου παξιμάδι, παραπάνω από όσο μου αναλογεί, για να εξυπηρετώ ξένα συμφέροντα. Έχω δικαίωμα να λέω ότι ο αλβανός, ο γύφτος, ο ούνος, ο βάνδαλος επί αιώνες δεν έχουν παράξει ποτέ τους πολιτισμό. Και αν το έχουν κάνει εγώ δεν το κατάλαβα. Η λίγη ιστορία που κατάφερα να μάθω στο σχολείο και μετά από αυτό (κυρίως), μου λέει ότι οι αλβανοί και επί βυζαντίου και επί τουρκοκρατίας, ζούσαν (παρασιτικά) μαζεύοντας τα μήλα και τα πορτοκάλια στην Ελλάδα. Δεν είδα να παράξουν κανένα πολιτισμό. Γιατί πρέπει να αισθάνομαι ένοχος γι’ αυτό. Πολλές φυλές ανέπτυξαν πολλούς διαφορετικούς πολιτισμούς. Οι αλβανοί όχι. Πάντα μάζευαν τα μπάζα.
Μήπως η διαφορά είναι στο 0,01%. Αν τελικά γιατρέ εκεί είναι η διαφορά, τότε να μην ντρέπομαι να με λένε ρατσιστή. Να μην ντρέπομαι που βλέπω φυλετικά χαρακτηριστικά σε «ανώτερες» συμπεριφορές. Στο κάτω κάτω της γραφής αυτό που απλά θέλω είναι όλοι να τηρούν το νόμο, και να με ενοχλούν το δυνατόν λιγώτερο.
Και θέλω να κλείσω γιατρέ αυτή την εξομολόγηση βγάζοντας όλη τη βρώμα που έχω μέσα μου.
Ναι πιστεύω οτι οι φυλετικές διαφορές, που είναι γραμμένες στα γονίδιά μας, είναι σημαντικές. Ναι δεν πιστεύω ότι οι πολιτισμικές διαφορές είναι μόνο θέμα παιδείας. Πιστεύω ότι υπάρχουν φυλές που παράγουν πολιτισμό, φυλές που παράγουν βαρβαρότητα και φυλές που παράγουν μόνο σκατό. Ναι δεν γουστάρω, ούτε έχω πρόθεση να ανεχτώ οτιδήποτε μέσα στο σπίτι μου, στο όνομα των ψεύτικων αξιών που μας πουλάνε δολίως τα γουρούνια που δεν έχουν κανένα ενδοιασμό. Ναι δεν γουστάρω τις ράτσες που ήδη κατονόμασα για τον πολύ απλό λόγο ότι κάποιοι προσπαθούν με τη βία να μου επιβάλουν την συμβίωση μαζί τους. Από μακρυά τους αγαπάω όλους. Από κοντά όμως αναρωτιέμαι ποιος είναι ο χειρότερος.
Και πάντα γιατρέ μου καταλήγω στο ίδιο συμπέρασμα. Χειρότερος είναι αυτός που ενώ δεν παράγει πολιτισμό τον καταναλώνει σε μεγάλες ποσότητες. Χειρότερος είναι αυτός που παράγει περσσότερα σκατά από όσα του αναλογούν. Χειρότερος είναι αυτός που θεωρεί τα σκατά του πολιτισμό και προσπαθεί να τον επιβάλλει σε όλους. Χειρότερος είναι αυτός που εδώ και αιώνες μετέχει σε όλους τους πολέμους, σκοτώνοντας αδιακρίτως όσους δεν γουστάρουν και δεν αγοράζουν, τα σκατά που υπερπαράγει.
Ο Αγγλοσάξωνας!
Μία πραγματικά ασήμαντη διαφορά (ποσοστιαία). Τόσο ασήμαντη που μιλάμε βέβαια για ένα και όχι για δύο είδη. Σχεδόν ανύπαρκτη διαφορά αν είσαι αρειανός και την βλέπεις απ’ έξω. Για τον μέσο όμως άνθρωπο, λευκό ή μαύρο, φαίνεται να είναι σημαντική. Εξ ού και η προτίμηση της πλειοψηφίας στην φυλή του, για να ερωτευτεί και να διαιωνιστεί.
Οι ίδιοι γενετιστές που έκαναν την σχετική ανακοίνωση είναι που έχουν διατυπώσει την άποψη ότι οι βιολογικές διαφορές από φυλή σε φυλή είναι τόσο μικρές (ποσοστιαία), που το μέγεθός τους και μόνο (της τάξης του 0,01 %) αποδεικνύει ότι οποιαδήποτε ρατσιστική αντίληψη είναι λανθασμένη.
Αναρωτιέμαι λοιπόν:
- αν το 0,01% είναι μικρό και το 1% που είναι η διαφορά μας από τον χιμπατζή και τον γορίλα είναι μεγάλο, τότε σε ποιο ποσοστό το μικρό αρχίζει να μεγαλώνει;
- Τι ποσοστό είναι πραγματικά η μία βάση στο ανθρώπινο DNA;
Αναρωτιέμαι μήπως τελικά το 0,01% είναι μεγάλο. Όχι βέβαια για τους εξωβιολόγους αλλά για τους απλούς ανθρώπους. Μήπως το 0,01% εκτός από την διαφορά στο χρώμα (που κάνει μπάμ), χωράει διαφορές στην νοημοσύνη, στο σώμα (εκεί σίγουρα χωράει, το βλέπουμε κάθε μέρα), στην ικανότητα να παράγεις πολιτισμό, στην γλωσσική ικανότητα, στην ποίηση, στην πολιτική, στην θρησκεία και σε τόσες άλλες «ανώτερες» ανθρώπινες λειτουργίες. Το 1% σίγουρα χωράει.
Οι γονείς μου ήρθαν από το χωριό κυριολεκτικά σχεδόν ξεβράκωτοι – ο πατέρας μου ξυπόλυτος – και «πρόκοψαν», δηλαδή εντάχθηκαν στον αστικό ιστό. Οι γύφτοι είναι στην Ελλάδα και στην υπόλοιπη Ευρώπη αιώνες και δεν μπορούν να ενταχθούν. Γιατί αναρωτιέμαι. Μήπως το 0,01% χωράει χαρακτηριστικά όπως «αστική» ή «νομαδική» συμπεριφορά; Μήπως αν είσαι γεννημένος νομάς δεν μπορείς να γίνεις αστός;
Τελικά πρέπει να αισθάνομαι υπεύθυνος που οι γύφτοι δεν έχουν ενταχθεί; Πρέπει να τους χτίσω σπίτι για να μην χαρακτηριστώ ρατσιστής; Γιατί δεν έχτισαν μόνοι τους σπίτια τόσους αιώνες στην αστική μας Ευρώπη; Γιατί το κράτος να μην χτίσει σπίτι και σε μένα; Εγώ βέβαια έκανα το σκατό μου παξιμάδι και έχτισα ήδη ένα. Γιατί να το κάνω παξιμάδι για να αποκτήσει σπίτι και ο γύφτος; Ποιος μας είπε ότι αν του χτίσουμε σπίτι θα γίνει αστός; Έχουμε αναρωτηθεί μήπως απλά τον μετατρέπουμε από νομά σε παράσιτο; Αν δεν είναι στα γονίδιά τους η συγκεκριμένη συμπεριφορά, αλλά φταίει ο ρατσισμός μας που είναι στο περιθώριο, τότε γιατί έχουν παρόμοια (ωραία) μουσική σε όλη την Ευρώπη; Γιατί η μουσική τους, ο καταυλισμός τους, το ντύσιμό τους, τα ήθη, τα έθιμα είναι τόσο διαφορετικά από τα δικά μας και τόσο κοινά μεταξύ τους; Γιατί όλα αυτά μοιάζουν σε όλους τους ομόφυλους και παραπέμπουν στην κοινή καταγωγή τους;
Αυτά τα ερωτήματα με βασανίζουν τα βράδυα. Ίσως η απάντηση να είναι στο 0,01%. Ίσως να γεννήθηκαν διαφορετικοί. Ίσως ο πραγματικός ρατσισμός να είναι η επιθυμία να τους «βοηθήσουμε» να γίνουν σαν και εμάς. Αν αποδεχτούμε ότι είναι απλά διαφορετικοί εκ γενετής δεν σημαίνει ότι τους θεωρούμε κατώτερους. Απλά τους θωρούμε διαφορετικούς.
Φασισμός και ρατσισμός είναι να τους εξομοιώσουμε με το ζόρι.
Με την ίδια λογική φασισμός είναι να πρέπει να αισθάνομαι εγώ υπεύθυνος για την διαφορετικότητά τους. Φασισμός επίσης είναι να χαρακτηρίζομαι ρατσιστής, απλά γιατί η μία ή η άλλη διαφορετικότητα δεν είναι του γούστου μου. Γιατί δεν γουστάρω να κάνω παρέα με ανθρώπους που έχουν τόσο ξένο προς τον δικό μου τρόπο ζωής, ώστε να μην βρίσκω κανένα ενδιαφέρον σε μια τέτοια συναναστροφή. Γιατί τελικά ο πολιτισμός που παράγουν είναι τόσο διαφορετικός από τον δικό μου, που δεν μπορώ να τον εκλάβω ως πολιτισμό.
Για να μην νομίσει κανείς ότι τα έχω συγκεκριμένα με τους γύφτους, μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι ούτε με τους αλβανούς που έχω στην γειτονιά μου μπορώ να κάνω παρέα. Μερικά δε χαρακτηριστικά τους μου είναι αδύνατον και να τα ανεχτώ. Πρέπει όμως, μου λένε, στα πλαίσια της πολυπολιτισμικής κοινωνίας να τα ανέχομαι. Πρέπει να χαίρομαι που έχω τόσους πολιτισμούς δίπλα στην πόρτα μου. Εγώ όμως δεν χαίρομαι και φοβάμαι μήπως είμαι τελικά ρατσιστής γιατρέ μου;
Όλοι - λέει - έχουν δικαίωμα στην διαφορετικότητα, άρα η κοινωνία μας πρέπει να στηρίζεται στην ανοχή. Και ξαναπέφτουμε στην συζήτηση για το δικαίωμα και το δίκαιον, που έχει απαντηθεί από την εποχή του Αριστοτέλη. «Δίκαιον είναι το νόμιμον». Δεν υπάρχει άλλη απάντηση. Όλες οι άλλες απαντήσεις είναι εκ του πονηρού. Εξυπηρετούν αλλότρια συμφέροντα.
Ο μόνος τρόπος να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα που κρύβονται πίσω από όλη αυτή την παραφιλολογία είναι να (μην) τηρούνται οι νόμοι, ανάλογα με τα συμφέροντά τους. Ενώ στην πραγματικότητα ο μόνος τρόπος να λειτουργήσει μια κοινωνία είναι να τηρούνται οι νόμοι. Και δυστυχώς οι νόμοι φτιάχνονται σύμφωνα με το δίκαιον της πλειοψηφίας. Προστατεύουν μέν τις μειοψηφίες, αλλά επ’ ουδενί δεν επιτρέπουν στην μειοψηφία να καβαλάει την πλειοψηφία.
Έτσι τελικά φτιάξαμε κοινωνίες με κοινά πολιτισμικά χαρακτηριστικά σε όλο τον πληθυσμό. Απολαμβάνουμε την πολυπολιτισμικότητα ως τουρίστες, αλλά στο σπιτάκι μας θέλουμε την δικιά μας μυρωδιά και όχι τη βρώμα του γείτονα. Και του γείτονα βέβαια του βρωμάμε αναλόγως και δεν μας θέλει στο σπίτι του, φταίει το ρημάδι το 0,01%. Έτσι όμως ο Μπόμπολας δεν έχει φτηνό ξένο εργάτη και ο Αμερικάνος για να έχει βάσεις στην Αλβανία τις πληρώνει ο ίδιος, ενώ τώρα τις πληρώνουμε εμείς.
Μας μιλάνε για «ανεκτικότητα» και εννοούν «φτηνοί (παράνομοι) ξένοι εργάτες», για «κατανόηση» και εννοούν «στρατιωτικές βάσεις σε χώρες δορυφόρους που ζουν παρασιτικά», «πολυπολιτισμικότητα» και ενοούν «σκάστε και αγοράζετε αμερικάνικα προϊόντα». Και επειδή δεν αντιδράμε όλοι με χαρά, είμαστε ρατσιστές, ενώ στην πραγματικότητα είμαστε απλώς κορόϊδα.
Αυτά σκέφτομαι τα βράδυα γιατρέ μου. Και φοβάμαι πραγματικά μήπως είμαι ρατσιστής.
Είναι όμως και αυτοί οι επιστήμονες με τα ποσοστά τους. Είναι και οι γύφτοι με τα μεγάφωνα. Είναι και ο αλβανός από δίπλα που μου κλείνει το parking κάθε μέρα, ενώ σε κάθε παρατήρηση λέει πάντα ότι δεν θα το ξανακάνει. Οι έλληνες όμως παραδίπλα ζητάνε συγνώμη πιο ειλικρινά και συνήθως δεν το ξανακάνουν. Ίσως εγώ δεν καταλαβαίνω την κουλτούρα του αλβανού. Αλλά δεν μπορώ να φεύγω απ΄ το σπίτι μου με τα πόδια, ούτε να ξεκινάω καθημερινώς ένα τέταρτο νωρίτερα. Και τσακώνομαι κάθε μέρα. Και φοβάμαι μήπως τελικά είμαι ρατσιστής γιατί θεωρώ σημαντικό το τέταρτο και δεν ανέχομαι ο αλβανός να το θεωρεί ασήμαντο (το τέταρτό μου).
Αν ξεπεράσω το φόβο να χαρακτηριστώ ρατσιστής, θα πρέπει να ομολογήσω ότι γουστάρω τον τρόπο ζωής με τον οποίο μεγάλωσα. Ότι μπορώ να κάνω παρέα με ανθρώπους με τους οποίους έχω κοινά γούστα, γλώσσα, χρώμα, μυρωδιά, κουλτούρα. Που οι μανάδες μας είχαν παρόμοια κουζίνα, που οι πατεράδες μας είχαν την ίδια ηθική. Που οι παππούδες μας λέγανε τα ίδια παραμύθια. Που όλοι αυτοί τελικά χτίσανε γενιές και γενιές την κοινωνία που μας μεγάλωσε. Την κοινωνία που γουστάρουν να γκρεμίζουν όσοι βγάζουν λεφτά από την κοινωνική εντροπία.
Όχι γιατρέ μου δεν είμαι ρατσιστής. Έχω όμως δικαίωμα να μην είμαι ανεκτικός και να μην κάνω το σκατό μου παξιμάδι, παραπάνω από όσο μου αναλογεί, για να εξυπηρετώ ξένα συμφέροντα. Έχω δικαίωμα να λέω ότι ο αλβανός, ο γύφτος, ο ούνος, ο βάνδαλος επί αιώνες δεν έχουν παράξει ποτέ τους πολιτισμό. Και αν το έχουν κάνει εγώ δεν το κατάλαβα. Η λίγη ιστορία που κατάφερα να μάθω στο σχολείο και μετά από αυτό (κυρίως), μου λέει ότι οι αλβανοί και επί βυζαντίου και επί τουρκοκρατίας, ζούσαν (παρασιτικά) μαζεύοντας τα μήλα και τα πορτοκάλια στην Ελλάδα. Δεν είδα να παράξουν κανένα πολιτισμό. Γιατί πρέπει να αισθάνομαι ένοχος γι’ αυτό. Πολλές φυλές ανέπτυξαν πολλούς διαφορετικούς πολιτισμούς. Οι αλβανοί όχι. Πάντα μάζευαν τα μπάζα.
Μήπως η διαφορά είναι στο 0,01%. Αν τελικά γιατρέ εκεί είναι η διαφορά, τότε να μην ντρέπομαι να με λένε ρατσιστή. Να μην ντρέπομαι που βλέπω φυλετικά χαρακτηριστικά σε «ανώτερες» συμπεριφορές. Στο κάτω κάτω της γραφής αυτό που απλά θέλω είναι όλοι να τηρούν το νόμο, και να με ενοχλούν το δυνατόν λιγώτερο.
Και θέλω να κλείσω γιατρέ αυτή την εξομολόγηση βγάζοντας όλη τη βρώμα που έχω μέσα μου.
Ναι πιστεύω οτι οι φυλετικές διαφορές, που είναι γραμμένες στα γονίδιά μας, είναι σημαντικές. Ναι δεν πιστεύω ότι οι πολιτισμικές διαφορές είναι μόνο θέμα παιδείας. Πιστεύω ότι υπάρχουν φυλές που παράγουν πολιτισμό, φυλές που παράγουν βαρβαρότητα και φυλές που παράγουν μόνο σκατό. Ναι δεν γουστάρω, ούτε έχω πρόθεση να ανεχτώ οτιδήποτε μέσα στο σπίτι μου, στο όνομα των ψεύτικων αξιών που μας πουλάνε δολίως τα γουρούνια που δεν έχουν κανένα ενδοιασμό. Ναι δεν γουστάρω τις ράτσες που ήδη κατονόμασα για τον πολύ απλό λόγο ότι κάποιοι προσπαθούν με τη βία να μου επιβάλουν την συμβίωση μαζί τους. Από μακρυά τους αγαπάω όλους. Από κοντά όμως αναρωτιέμαι ποιος είναι ο χειρότερος.
Και πάντα γιατρέ μου καταλήγω στο ίδιο συμπέρασμα. Χειρότερος είναι αυτός που ενώ δεν παράγει πολιτισμό τον καταναλώνει σε μεγάλες ποσότητες. Χειρότερος είναι αυτός που παράγει περσσότερα σκατά από όσα του αναλογούν. Χειρότερος είναι αυτός που θεωρεί τα σκατά του πολιτισμό και προσπαθεί να τον επιβάλλει σε όλους. Χειρότερος είναι αυτός που εδώ και αιώνες μετέχει σε όλους τους πολέμους, σκοτώνοντας αδιακρίτως όσους δεν γουστάρουν και δεν αγοράζουν, τα σκατά που υπερπαράγει.
Ο Αγγλοσάξωνας!
2006/01/16
Νεοδαρβινισμός και θρησκεία
Ο νεοδαρβινισμός είναι θεοποίηση της τύχης και της πιθανότητας.
Ξέρουμε από τα μαθηματικά ότι μια πιθανότητα όσο μικρή και αν είναι αν της δώσεις επαρκή χρόνο (ή επαναλήψεις-προσπάθειες) οφείλει να συμβεί. Η ζωή στη Γή έχει αρκετό χρόνο πίσω της και πολλές επαναλήψεις (γεννιές με τυχαίες μεταλλάξεις), ώστε πολλά απίθανα γονίδια, ιδιότητες τελικά, των ζώντων οργανισμών, να έχουν «παραχθεί».
Ο Δαρβίνος υποστήριξε ότι το περιβάλλον αναγκάζει τους οργανισμούς να προσαρμοστούν, άρα να εξελιχθούν, για να επιβιώσουν. Ο νεοδαρβινισμός βλέπει ότι μπορείς να έχεις στο ίδιο περιβάλλον πολλά απίθανα όντα, που δημιουργήθηκαν και επιβίωσαν αρχικά κατά τύχη. Οι οικολογικές φωλιές όμως που τους εξασφαλίζουν την επιβίωση είναι περιορισμένες και πρέπει να τις μοιραστούν. Οι ιδιότητες παράλληλα που, κατά τύχη αναπτύχθηκαν, σε συνδυασμό με το περιβάλλον καθορίζουν και την πιθανότητα επιβίωσης του κάθε είδους.
Όταν δύο είδη διεκδικούν την ίδια οικολογική φωλιά τότε αναγκαστικά την μοιράζονται το ένα εις βάρος του άλλου. Έστω οτι ένα από τα δύο είδη έχει λίγο μεγαλύτερη πιθανότητα επιβίωσης στο συγκεκριμένο περιβάλλον και δώσεις στην πιθανότητα αυτή αρκετό χρόνο, δηλαδή σταθερό περιβάλλον για πολλά χρόνια. Τότε η μικρή αυτή διαφορά στην πιθανότητα επιβίωσης ‘οφείλει’ να επικρατήσει.
Αν το δούμε ανάποδα κάθε ιδιότητα που παρατηρούμε σήμερα σε ζωντανούς οργανισμούς έχει ή είχε επιβιωτική αξία σε ένα άλλο περιβάλλον στο παρελθόν, γι’ αυτό και επικράτησε. Αυτό λέει η πιθανότητα. Αυτός είναι ο τρόπος που ο νεοδαρβινισμός ερμηνεύει τις ιδιότητες των ζωντανών οργανισμών.
Ας πιάσουμε λοιπόν το ζώο που λέγεται άνθρωπος. Σημαντικές του ιδιότητες είναι το ένστικτο επιβίωσης και το ένστικτο αναπαραγωγής. Εύκολα ερμηνεύσιμα και τα δύο. Είναι σίγουρο ότι κανένα είδος δεν θα επιβίωνε αρκετά χωρίς ένα από τα δύο αυτά βασικά ένστικτα.
Μα υπάρχουν αντικρουόμενες ιδιότητες που έχουν επιβιωτική αξία! Βεβαίως! Για παράδειγμα ο αλτρουισμός δεν ταιριάζει πάντα με το ένστικτο επιβίωσης. Πότε όμως επικρατεί το ένα και πότε το άλλο. Ο αλτρουισμός σε εξαιρετικές περιπτώσεις ξεπερνάει το ένστικτο επιβίωσης, το οποίο εξακολουθεί να υπάρχει. Για ένα κοινωνικό είδος ο αλτρουισμός είναι το ένστικτο επιβίωσης της ομάδας. Η ζωή της ομάδας έχει μεγαλύτερη αξία από την ζωή της μονάδας, γιατί ο μοναχικός άνθρωπος δεν μπορεί να επιβιώσει. Όπως λοιπόν ‘ενστικτωδώς’ αποφεύγεις ένα κίνδυνο, εξ’ ίσου ‘ενστικτωδώς’ βάζεις την ζωή σου σε κίνδυνο για να σώσεις μια άλλη ζωή που κινδυνεύει.
Το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό όμως του ανθρώπου είναι η νοημοσύνη. Έχει επιβιωτική αξία η νοημοσύνη; Προφανέστατα έχει! Και μάλιστα είναι από τις λίγες ιδιότητες που προσφέρουν δυνατότητα επιβίωσης, σε περιβάλλον που εξελίσεται και αλλάζει συνεχώς. Είναι η μοναδική ιδιότητα που μπορεί να επικρατήσει βασικών ενστίκτων που υπάρχουν σε όλες τις μορφές ζωής.
Έλα όμως που η νοημοσύνη έχει και μερικές θανατηφόρες παρενέργειες. Έρχεται σε αντίθεση με βασικά ένστικτα. Τι πιθανότητα επιβίωσης έχει ένα νοήμον ζώο, όταν φτάσει να καταλάβει οτι στην πραγματικότητα είναι στιγμιαίο και σημειακό; Σχεδόν καμμία! Όταν η νοημοσύνη φτάσει να ασχολείται με την ίδια τη φύση της ζωής, αναπόφευκτα οδηγείται στο μόνο λογικό συμπέρασμα. Αφού υπάρχει το αναπόφευκτο τέλος η ζωή είναι μάταιη! Άρα πάει κατά διαόλου το ένστικτο της επιβίωσης. Για ποιο λόγο να ζήσω και να υποφέρω; Για ποιό λόγο να αναπαραχθώ και να υποφέρουν τα παιδιά μου; Δεν υπάρχει κανένας λογικός λόγος!
Ο άνθρωπος όμως έχει επιβιώσει και από ότι φαίνεται έχει πολύ καλές ελπίδες να συνεχίσει να επιβιώνει. Άρα κάποια επί πλέον ιδιότητα υπάρχει που σπάει την θνησιγενή αντίθεση των ενστίκτων με την νοημοσύνη. Και είναι επίσης προφανής και λογική.
Η ζωή είναι χωρίς νόημα αν έχει τέλος. Άρα για να έχει νόημα πρέπει να μην έχει τέλος. Μα το τέλος το βλέπουμε! Άρα υπάρχει κάτι μετά το τέλος που δεν το βλέπουμε. Μα και πάλι η παρούσα ζωή δεν έχει νόημα και καμία απολύτως αξία συγκρινόμενη με την αιώνια που ακολουθεί!
Ο μόνος λοιπόν τρόπος να έχει νόημα η παρούσα ζωή είναι να ακολουθεί μία άλλη (αιώνια βεβαίως), της οποίας η ποιότητα θα κρίνεται από την ποιότητα της παρούσας. Και ποιος θα το κρίνει ρε αδέρφια; Μα το υπέρτατο όν που έφτιαξε τα πάντα! Και όχι μόνο τα έφτιαξε, αλλά τα έφτιαξε με τέτοιο τρόπο που ο άνθρωπος να έχει δυνατότητα επιλογής. Και γιατί να έχει δυνατότητα επιλογής; Μα για να μπορεί να κριθεί! Πώς αλλιώς θα είχε νόημα η ζωή του;
Δηλαδή το θρησκευτικό συναίσθημα είναι λογική συνεπαγωγή. Προφανέστατα όχι. Είναι από ότι φαίνεται έμφυτο. Η λογική μας οδηγεί σε αντίθετα συμπεράσματα. Είμαστε όμως έτοιμοι να κάνουμε τα στραβά μάτια και να αποδεχθούμε προφανώς παράλογες συνεπαγωγές, όπως οι παραπάνω. Για να επιβιώσουμε!
Η πίστη στο θεό είναι και αυτή γέννημα της πιθανότητας! Η νοημοσύνη σκέτη έχει επιβιωτική αξία. Η λογική σε συνδυασμό με την πίστη έχει όμως καλύτερα αποτελέσματα. Η λογική μας είναι έτοιμη να αποδεχτεί την πίστη, όπως αποδέχεται και όλα τα υπόλοιπα άγρια ένστικτα, απλά γιατί ακόμη και αν δεν τα καταλαβαίνουμε τα αισθανόμαστε.
Δεν ζητάμε συνήθως αποδείξεις γι’ αυτό που βλέπουμε, ή γι’ αυτό που πιάνουμε. Θεωρούμε ότι υπάρχει. Αρα αφού αισθανόμαστε την ύπαρξη του θεού θεωρούμε ότι υπάρχει! Και υπάρχουμε και εμείς.
Τι παιχνίδια παίζει η χημεία και η πιθανότητα άμα τους δώσεις αρκετό χρόνο να δουλέψουν!!
Αρα δικαίως οι πιστοί τα βάζουν με τον νεοδαρβινισμό και τους οπαδούς του. Δεν γίνεται να επιβιώσουν αλλιώς. Δεν υπάρχει όμως κανένας λόγος οι οπαδοί του νεοδαρβινισμού τα βάζουν με τους πιστούς. Η πίστη είναι πλήρως συμβατή με την θεωρία τους.
Ξέρουμε από τα μαθηματικά ότι μια πιθανότητα όσο μικρή και αν είναι αν της δώσεις επαρκή χρόνο (ή επαναλήψεις-προσπάθειες) οφείλει να συμβεί. Η ζωή στη Γή έχει αρκετό χρόνο πίσω της και πολλές επαναλήψεις (γεννιές με τυχαίες μεταλλάξεις), ώστε πολλά απίθανα γονίδια, ιδιότητες τελικά, των ζώντων οργανισμών, να έχουν «παραχθεί».
Ο Δαρβίνος υποστήριξε ότι το περιβάλλον αναγκάζει τους οργανισμούς να προσαρμοστούν, άρα να εξελιχθούν, για να επιβιώσουν. Ο νεοδαρβινισμός βλέπει ότι μπορείς να έχεις στο ίδιο περιβάλλον πολλά απίθανα όντα, που δημιουργήθηκαν και επιβίωσαν αρχικά κατά τύχη. Οι οικολογικές φωλιές όμως που τους εξασφαλίζουν την επιβίωση είναι περιορισμένες και πρέπει να τις μοιραστούν. Οι ιδιότητες παράλληλα που, κατά τύχη αναπτύχθηκαν, σε συνδυασμό με το περιβάλλον καθορίζουν και την πιθανότητα επιβίωσης του κάθε είδους.
Όταν δύο είδη διεκδικούν την ίδια οικολογική φωλιά τότε αναγκαστικά την μοιράζονται το ένα εις βάρος του άλλου. Έστω οτι ένα από τα δύο είδη έχει λίγο μεγαλύτερη πιθανότητα επιβίωσης στο συγκεκριμένο περιβάλλον και δώσεις στην πιθανότητα αυτή αρκετό χρόνο, δηλαδή σταθερό περιβάλλον για πολλά χρόνια. Τότε η μικρή αυτή διαφορά στην πιθανότητα επιβίωσης ‘οφείλει’ να επικρατήσει.
Αν το δούμε ανάποδα κάθε ιδιότητα που παρατηρούμε σήμερα σε ζωντανούς οργανισμούς έχει ή είχε επιβιωτική αξία σε ένα άλλο περιβάλλον στο παρελθόν, γι’ αυτό και επικράτησε. Αυτό λέει η πιθανότητα. Αυτός είναι ο τρόπος που ο νεοδαρβινισμός ερμηνεύει τις ιδιότητες των ζωντανών οργανισμών.
Ας πιάσουμε λοιπόν το ζώο που λέγεται άνθρωπος. Σημαντικές του ιδιότητες είναι το ένστικτο επιβίωσης και το ένστικτο αναπαραγωγής. Εύκολα ερμηνεύσιμα και τα δύο. Είναι σίγουρο ότι κανένα είδος δεν θα επιβίωνε αρκετά χωρίς ένα από τα δύο αυτά βασικά ένστικτα.
Μα υπάρχουν αντικρουόμενες ιδιότητες που έχουν επιβιωτική αξία! Βεβαίως! Για παράδειγμα ο αλτρουισμός δεν ταιριάζει πάντα με το ένστικτο επιβίωσης. Πότε όμως επικρατεί το ένα και πότε το άλλο. Ο αλτρουισμός σε εξαιρετικές περιπτώσεις ξεπερνάει το ένστικτο επιβίωσης, το οποίο εξακολουθεί να υπάρχει. Για ένα κοινωνικό είδος ο αλτρουισμός είναι το ένστικτο επιβίωσης της ομάδας. Η ζωή της ομάδας έχει μεγαλύτερη αξία από την ζωή της μονάδας, γιατί ο μοναχικός άνθρωπος δεν μπορεί να επιβιώσει. Όπως λοιπόν ‘ενστικτωδώς’ αποφεύγεις ένα κίνδυνο, εξ’ ίσου ‘ενστικτωδώς’ βάζεις την ζωή σου σε κίνδυνο για να σώσεις μια άλλη ζωή που κινδυνεύει.
Το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό όμως του ανθρώπου είναι η νοημοσύνη. Έχει επιβιωτική αξία η νοημοσύνη; Προφανέστατα έχει! Και μάλιστα είναι από τις λίγες ιδιότητες που προσφέρουν δυνατότητα επιβίωσης, σε περιβάλλον που εξελίσεται και αλλάζει συνεχώς. Είναι η μοναδική ιδιότητα που μπορεί να επικρατήσει βασικών ενστίκτων που υπάρχουν σε όλες τις μορφές ζωής.
Έλα όμως που η νοημοσύνη έχει και μερικές θανατηφόρες παρενέργειες. Έρχεται σε αντίθεση με βασικά ένστικτα. Τι πιθανότητα επιβίωσης έχει ένα νοήμον ζώο, όταν φτάσει να καταλάβει οτι στην πραγματικότητα είναι στιγμιαίο και σημειακό; Σχεδόν καμμία! Όταν η νοημοσύνη φτάσει να ασχολείται με την ίδια τη φύση της ζωής, αναπόφευκτα οδηγείται στο μόνο λογικό συμπέρασμα. Αφού υπάρχει το αναπόφευκτο τέλος η ζωή είναι μάταιη! Άρα πάει κατά διαόλου το ένστικτο της επιβίωσης. Για ποιο λόγο να ζήσω και να υποφέρω; Για ποιό λόγο να αναπαραχθώ και να υποφέρουν τα παιδιά μου; Δεν υπάρχει κανένας λογικός λόγος!
Ο άνθρωπος όμως έχει επιβιώσει και από ότι φαίνεται έχει πολύ καλές ελπίδες να συνεχίσει να επιβιώνει. Άρα κάποια επί πλέον ιδιότητα υπάρχει που σπάει την θνησιγενή αντίθεση των ενστίκτων με την νοημοσύνη. Και είναι επίσης προφανής και λογική.
Η ζωή είναι χωρίς νόημα αν έχει τέλος. Άρα για να έχει νόημα πρέπει να μην έχει τέλος. Μα το τέλος το βλέπουμε! Άρα υπάρχει κάτι μετά το τέλος που δεν το βλέπουμε. Μα και πάλι η παρούσα ζωή δεν έχει νόημα και καμία απολύτως αξία συγκρινόμενη με την αιώνια που ακολουθεί!
Ο μόνος λοιπόν τρόπος να έχει νόημα η παρούσα ζωή είναι να ακολουθεί μία άλλη (αιώνια βεβαίως), της οποίας η ποιότητα θα κρίνεται από την ποιότητα της παρούσας. Και ποιος θα το κρίνει ρε αδέρφια; Μα το υπέρτατο όν που έφτιαξε τα πάντα! Και όχι μόνο τα έφτιαξε, αλλά τα έφτιαξε με τέτοιο τρόπο που ο άνθρωπος να έχει δυνατότητα επιλογής. Και γιατί να έχει δυνατότητα επιλογής; Μα για να μπορεί να κριθεί! Πώς αλλιώς θα είχε νόημα η ζωή του;
Δηλαδή το θρησκευτικό συναίσθημα είναι λογική συνεπαγωγή. Προφανέστατα όχι. Είναι από ότι φαίνεται έμφυτο. Η λογική μας οδηγεί σε αντίθετα συμπεράσματα. Είμαστε όμως έτοιμοι να κάνουμε τα στραβά μάτια και να αποδεχθούμε προφανώς παράλογες συνεπαγωγές, όπως οι παραπάνω. Για να επιβιώσουμε!
Η πίστη στο θεό είναι και αυτή γέννημα της πιθανότητας! Η νοημοσύνη σκέτη έχει επιβιωτική αξία. Η λογική σε συνδυασμό με την πίστη έχει όμως καλύτερα αποτελέσματα. Η λογική μας είναι έτοιμη να αποδεχτεί την πίστη, όπως αποδέχεται και όλα τα υπόλοιπα άγρια ένστικτα, απλά γιατί ακόμη και αν δεν τα καταλαβαίνουμε τα αισθανόμαστε.
Δεν ζητάμε συνήθως αποδείξεις γι’ αυτό που βλέπουμε, ή γι’ αυτό που πιάνουμε. Θεωρούμε ότι υπάρχει. Αρα αφού αισθανόμαστε την ύπαρξη του θεού θεωρούμε ότι υπάρχει! Και υπάρχουμε και εμείς.
Τι παιχνίδια παίζει η χημεία και η πιθανότητα άμα τους δώσεις αρκετό χρόνο να δουλέψουν!!
Αρα δικαίως οι πιστοί τα βάζουν με τον νεοδαρβινισμό και τους οπαδούς του. Δεν γίνεται να επιβιώσουν αλλιώς. Δεν υπάρχει όμως κανένας λόγος οι οπαδοί του νεοδαρβινισμού τα βάζουν με τους πιστούς. Η πίστη είναι πλήρως συμβατή με την θεωρία τους.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
