Φοβάμαι μήπως είμαι ρατσιστής!

Η είδηση έλεγε ότι: Η αλλαγή μίας βάσης κάποιου αμινοξέως σε κάποιο γονίδιο είναι που μετατρέπει το ανθρώπινο χρώμα από μαύρο σε λευκό και τούμπαλιν. Αυτά ανακάλυψαν οι βιολόγοι.

Μία πραγματικά ασήμαντη διαφορά (ποσοστιαία). Τόσο ασήμαντη που μιλάμε βέβαια για ένα και όχι για δύο είδη. Σχεδόν ανύπαρκτη διαφορά αν είσαι αρειανός και την βλέπεις απ’ έξω. Για τον μέσο όμως άνθρωπο, λευκό ή μαύρο, φαίνεται να είναι σημαντική. Εξ ού και η προτίμηση της πλειοψηφίας στην φυλή του, για να ερωτευτεί και να διαιωνιστεί.

Οι ίδιοι γενετιστές που έκαναν την σχετική ανακοίνωση είναι που έχουν διατυπώσει την άποψη ότι οι βιολογικές διαφορές από φυλή σε φυλή είναι τόσο μικρές (ποσοστιαία), που το μέγεθός τους και μόνο (της τάξης του 0,01 %) αποδεικνύει ότι οποιαδήποτε ρατσιστική αντίληψη είναι λανθασμένη.

Αναρωτιέμαι λοιπόν:
- αν το 0,01% είναι μικρό και το 1% που είναι η διαφορά μας από τον χιμπατζή και τον γορίλα είναι μεγάλο, τότε σε ποιο ποσοστό το μικρό αρχίζει να μεγαλώνει;
- Τι ποσοστό είναι πραγματικά η μία βάση στο ανθρώπινο DNA;

Αναρωτιέμαι μήπως τελικά το 0,01% είναι μεγάλο. Όχι βέβαια για τους εξωβιολόγους αλλά για τους απλούς ανθρώπους. Μήπως το 0,01% εκτός από την διαφορά στο χρώμα (που κάνει μπάμ), χωράει διαφορές στην νοημοσύνη, στο σώμα (εκεί σίγουρα χωράει, το βλέπουμε κάθε μέρα), στην ικανότητα να παράγεις πολιτισμό, στην γλωσσική ικανότητα, στην ποίηση, στην πολιτική, στην θρησκεία και σε τόσες άλλες «ανώτερες» ανθρώπινες λειτουργίες. Το 1% σίγουρα χωράει.

Οι γονείς μου ήρθαν από το χωριό κυριολεκτικά σχεδόν ξεβράκωτοι – ο πατέρας μου ξυπόλυτος – και «πρόκοψαν», δηλαδή εντάχθηκαν στον αστικό ιστό. Οι γύφτοι είναι στην Ελλάδα και στην υπόλοιπη Ευρώπη αιώνες και δεν μπορούν να ενταχθούν. Γιατί αναρωτιέμαι. Μήπως το 0,01% χωράει χαρακτηριστικά όπως «αστική» ή «νομαδική» συμπεριφορά; Μήπως αν είσαι γεννημένος νομάς δεν μπορείς να γίνεις αστός;

Τελικά πρέπει να αισθάνομαι υπεύθυνος που οι γύφτοι δεν έχουν ενταχθεί; Πρέπει να τους χτίσω σπίτι για να μην χαρακτηριστώ ρατσιστής; Γιατί δεν έχτισαν μόνοι τους σπίτια τόσους αιώνες στην αστική μας Ευρώπη; Γιατί το κράτος να μην χτίσει σπίτι και σε μένα; Εγώ βέβαια έκανα το σκατό μου παξιμάδι και έχτισα ήδη ένα. Γιατί να το κάνω παξιμάδι για να αποκτήσει σπίτι και ο γύφτος; Ποιος μας είπε ότι αν του χτίσουμε σπίτι θα γίνει αστός; Έχουμε αναρωτηθεί μήπως απλά τον μετατρέπουμε από νομά σε παράσιτο; Αν δεν είναι στα γονίδιά τους η συγκεκριμένη συμπεριφορά, αλλά φταίει ο ρατσισμός μας που είναι στο περιθώριο, τότε γιατί έχουν παρόμοια (ωραία) μουσική σε όλη την Ευρώπη; Γιατί η μουσική τους, ο καταυλισμός τους, το ντύσιμό τους, τα ήθη, τα έθιμα είναι τόσο διαφορετικά από τα δικά μας και τόσο κοινά μεταξύ τους; Γιατί όλα αυτά μοιάζουν σε όλους τους ομόφυλους και παραπέμπουν στην κοινή καταγωγή τους;

Αυτά τα ερωτήματα με βασανίζουν τα βράδυα. Ίσως η απάντηση να είναι στο 0,01%. Ίσως να γεννήθηκαν διαφορετικοί. Ίσως ο πραγματικός ρατσισμός να είναι η επιθυμία να τους «βοηθήσουμε» να γίνουν σαν και εμάς. Αν αποδεχτούμε ότι είναι απλά διαφορετικοί εκ γενετής δεν σημαίνει ότι τους θεωρούμε κατώτερους. Απλά τους θωρούμε διαφορετικούς.

Φασισμός και ρατσισμός είναι να τους εξομοιώσουμε με το ζόρι.

Με την ίδια λογική φασισμός είναι να πρέπει να αισθάνομαι εγώ υπεύθυνος για την διαφορετικότητά τους. Φασισμός επίσης είναι να χαρακτηρίζομαι ρατσιστής, απλά γιατί η μία ή η άλλη διαφορετικότητα δεν είναι του γούστου μου. Γιατί δεν γουστάρω να κάνω παρέα με ανθρώπους που έχουν τόσο ξένο προς τον δικό μου τρόπο ζωής, ώστε να μην βρίσκω κανένα ενδιαφέρον σε μια τέτοια συναναστροφή. Γιατί τελικά ο πολιτισμός που παράγουν είναι τόσο διαφορετικός από τον δικό μου, που δεν μπορώ να τον εκλάβω ως πολιτισμό.

Για να μην νομίσει κανείς ότι τα έχω συγκεκριμένα με τους γύφτους, μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι ούτε με τους αλβανούς που έχω στην γειτονιά μου μπορώ να κάνω παρέα. Μερικά δε χαρακτηριστικά τους μου είναι αδύνατον και να τα ανεχτώ. Πρέπει όμως, μου λένε, στα πλαίσια της πολυπολιτισμικής κοινωνίας να τα ανέχομαι. Πρέπει να χαίρομαι που έχω τόσους πολιτισμούς δίπλα στην πόρτα μου. Εγώ όμως δεν χαίρομαι και φοβάμαι μήπως είμαι τελικά ρατσιστής γιατρέ μου;

Όλοι - λέει - έχουν δικαίωμα στην διαφορετικότητα, άρα η κοινωνία μας πρέπει να στηρίζεται στην ανοχή. Και ξαναπέφτουμε στην συζήτηση για το δικαίωμα και το δίκαιον, που έχει απαντηθεί από την εποχή του Αριστοτέλη. «Δίκαιον είναι το νόμιμον». Δεν υπάρχει άλλη απάντηση. Όλες οι άλλες απαντήσεις είναι εκ του πονηρού. Εξυπηρετούν αλλότρια συμφέροντα.

Ο μόνος τρόπος να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα που κρύβονται πίσω από όλη αυτή την παραφιλολογία είναι να (μην) τηρούνται οι νόμοι, ανάλογα με τα συμφέροντά τους. Ενώ στην πραγματικότητα ο μόνος τρόπος να λειτουργήσει μια κοινωνία είναι να τηρούνται οι νόμοι. Και δυστυχώς οι νόμοι φτιάχνονται σύμφωνα με το δίκαιον της πλειοψηφίας. Προστατεύουν μέν τις μειοψηφίες, αλλά επ’ ουδενί δεν επιτρέπουν στην μειοψηφία να καβαλάει την πλειοψηφία.

Έτσι τελικά φτιάξαμε κοινωνίες με κοινά πολιτισμικά χαρακτηριστικά σε όλο τον πληθυσμό. Απολαμβάνουμε την πολυπολιτισμικότητα ως τουρίστες, αλλά στο σπιτάκι μας θέλουμε την δικιά μας μυρωδιά και όχι τη βρώμα του γείτονα. Και του γείτονα βέβαια του βρωμάμε αναλόγως και δεν μας θέλει στο σπίτι του, φταίει το ρημάδι το 0,01%. Έτσι όμως ο Μπόμπολας δεν έχει φτηνό ξένο εργάτη και ο Αμερικάνος για να έχει βάσεις στην Αλβανία τις πληρώνει ο ίδιος, ενώ τώρα τις πληρώνουμε εμείς.

Μας μιλάνε για «ανεκτικότητα» και εννοούν «φτηνοί (παράνομοι) ξένοι εργάτες», για «κατανόηση» και εννοούν «στρατιωτικές βάσεις σε χώρες δορυφόρους που ζουν παρασιτικά», «πολυπολιτισμικότητα» και ενοούν «σκάστε και αγοράζετε αμερικάνικα προϊόντα». Και επειδή δεν αντιδράμε όλοι με χαρά, είμαστε ρατσιστές, ενώ στην πραγματικότητα είμαστε απλώς κορόϊδα.

Αυτά σκέφτομαι τα βράδυα γιατρέ μου. Και φοβάμαι πραγματικά μήπως είμαι ρατσιστής.

Είναι όμως και αυτοί οι επιστήμονες με τα ποσοστά τους. Είναι και οι γύφτοι με τα μεγάφωνα. Είναι και ο αλβανός από δίπλα που μου κλείνει το parking κάθε μέρα, ενώ σε κάθε παρατήρηση λέει πάντα ότι δεν θα το ξανακάνει. Οι έλληνες όμως παραδίπλα ζητάνε συγνώμη πιο ειλικρινά και συνήθως δεν το ξανακάνουν. Ίσως εγώ δεν καταλαβαίνω την κουλτούρα του αλβανού. Αλλά δεν μπορώ να φεύγω απ΄ το σπίτι μου με τα πόδια, ούτε να ξεκινάω καθημερινώς ένα τέταρτο νωρίτερα. Και τσακώνομαι κάθε μέρα. Και φοβάμαι μήπως τελικά είμαι ρατσιστής γιατί θεωρώ σημαντικό το τέταρτο και δεν ανέχομαι ο αλβανός να το θεωρεί ασήμαντο (το τέταρτό μου).

Αν ξεπεράσω το φόβο να χαρακτηριστώ ρατσιστής, θα πρέπει να ομολογήσω ότι γουστάρω τον τρόπο ζωής με τον οποίο μεγάλωσα. Ότι μπορώ να κάνω παρέα με ανθρώπους με τους οποίους έχω κοινά γούστα, γλώσσα, χρώμα, μυρωδιά, κουλτούρα. Που οι μανάδες μας είχαν παρόμοια κουζίνα, που οι πατεράδες μας είχαν την ίδια ηθική. Που οι παππούδες μας λέγανε τα ίδια παραμύθια. Που όλοι αυτοί τελικά χτίσανε γενιές και γενιές την κοινωνία που μας μεγάλωσε. Την κοινωνία που γουστάρουν να γκρεμίζουν όσοι βγάζουν λεφτά από την κοινωνική εντροπία.

Όχι γιατρέ μου δεν είμαι ρατσιστής. Έχω όμως δικαίωμα να μην είμαι ανεκτικός και να μην κάνω το σκατό μου παξιμάδι, παραπάνω από όσο μου αναλογεί, για να εξυπηρετώ ξένα συμφέροντα. Έχω δικαίωμα να λέω ότι ο αλβανός, ο γύφτος, ο ούνος, ο βάνδαλος επί αιώνες δεν έχουν παράξει ποτέ τους πολιτισμό. Και αν το έχουν κάνει εγώ δεν το κατάλαβα. Η λίγη ιστορία που κατάφερα να μάθω στο σχολείο και μετά από αυτό (κυρίως), μου λέει ότι οι αλβανοί και επί βυζαντίου και επί τουρκοκρατίας, ζούσαν (παρασιτικά) μαζεύοντας τα μήλα και τα πορτοκάλια στην Ελλάδα. Δεν είδα να παράξουν κανένα πολιτισμό. Γιατί πρέπει να αισθάνομαι ένοχος γι’ αυτό. Πολλές φυλές ανέπτυξαν πολλούς διαφορετικούς πολιτισμούς. Οι αλβανοί όχι. Πάντα μάζευαν τα μπάζα.

Μήπως η διαφορά είναι στο 0,01%. Αν τελικά γιατρέ εκεί είναι η διαφορά, τότε να μην ντρέπομαι να με λένε ρατσιστή. Να μην ντρέπομαι που βλέπω φυλετικά χαρακτηριστικά σε «ανώτερες» συμπεριφορές. Στο κάτω κάτω της γραφής αυτό που απλά θέλω είναι όλοι να τηρούν το νόμο, και να με ενοχλούν το δυνατόν λιγώτερο.

Και θέλω να κλείσω γιατρέ αυτή την εξομολόγηση βγάζοντας όλη τη βρώμα που έχω μέσα μου.

Ναι πιστεύω οτι οι φυλετικές διαφορές, που είναι γραμμένες στα γονίδιά μας, είναι σημαντικές. Ναι δεν πιστεύω ότι οι πολιτισμικές διαφορές είναι μόνο θέμα παιδείας. Πιστεύω ότι υπάρχουν φυλές που παράγουν πολιτισμό, φυλές που παράγουν βαρβαρότητα και φυλές που παράγουν μόνο σκατό. Ναι δεν γουστάρω, ούτε έχω πρόθεση να ανεχτώ οτιδήποτε μέσα στο σπίτι μου, στο όνομα των ψεύτικων αξιών που μας πουλάνε δολίως τα γουρούνια που δεν έχουν κανένα ενδοιασμό. Ναι δεν γουστάρω τις ράτσες που ήδη κατονόμασα για τον πολύ απλό λόγο ότι κάποιοι προσπαθούν με τη βία να μου επιβάλουν την συμβίωση μαζί τους. Από μακρυά τους αγαπάω όλους. Από κοντά όμως αναρωτιέμαι ποιος είναι ο χειρότερος.

Και πάντα γιατρέ μου καταλήγω στο ίδιο συμπέρασμα. Χειρότερος είναι αυτός που ενώ δεν παράγει πολιτισμό τον καταναλώνει σε μεγάλες ποσότητες. Χειρότερος είναι αυτός που παράγει περσσότερα σκατά από όσα του αναλογούν. Χειρότερος είναι αυτός που θεωρεί τα σκατά του πολιτισμό και προσπαθεί να τον επιβάλλει σε όλους. Χειρότερος είναι αυτός που εδώ και αιώνες μετέχει σε όλους τους πολέμους, σκοτώνοντας αδιακρίτως όσους δεν γουστάρουν και δεν αγοράζουν, τα σκατά που υπερπαράγει.

Ο Αγγλοσάξωνας!