Παρακολουθώντας - υποχρεωτικά - την υπόθεση του μικρού Αλεξ, είδαμε πολλούς να ζητάνε τη μάνα τους και τον πατέρα τους από την πολιτεία, κυρίως παιδοψυχολόγους.
Κανείς βέβαια δεν ζητάει το αυτονόητο, που είναι να κερδηθεί ξανά - δυστυχώς δεν ξέρω με ποιό τρόπο - ο σεβασμός προς το σχολείο, τους δασκάλους, τους γονείς, τους νόμους κλπ.
Είδαμε και πολλά πλάνα από σχολεία και παιδιά. Το συμπέρασμα μου είναι ένα. ΔΙΑΙΤΟΛΟΓΟΙ στα σχολεία εδώ και τώρα!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
5 σχόλια:
Και στις ΔΕΚΟ...
λες:
"Κανείς βέβαια δεν ζητάει το αυτονόητο, που είναι να κερδηθεί ξανά - δυστυχώς δεν ξέρω με ποιό τρόπο - ο σεβασμός προς το σχολείο, τους δασκάλους, τους γονείς, τους νόμους κλπ."
ο σεβασμός δηλαδή προς τους θεσμούς
Εξαιρετικός σχετικός σχολιασμός του Γιανναρά στην τελευταία κυριακάτικη Καθημερινή:
Mε κάθε καινούργιο «συγκλονισμό», κύμα πελώριο μάς κατακλύζει δημοσιογραφικής επιπολαιότητας και περιττολογίας. Στα τηλεοπτικά «παράθυρα» συνωστίζονται αναρίθμητοι «ειδικοί», που «κοινωνιολογούν» ή «ψυχαναλύουν» τις «παραβατικές» περιπτώσεις με φληναφήματα αφόρητης κοινοτοπίας, φτηνιάρικες εκλαϊκεύσεις και κλισέ ασήμαντων εγχειριδίων. Oλοι αυτοί, δημοσιογράφοι και «ειδικοί», μαζί με τους επαγγελματίες της πολιτικής (μόνιμους ευτελισμένους επαίτες τηλεοπτικής δημοσιότητας) καταλήγουν «συμπερασματικά» πάντοτε στην ηθικολογία: Tι «πρέπει» να κάνει η οικογένεια! Tι «πρέπει» να προσέξουν οι δάσκαλοι! Tι «πρέπει» να φροντίσει η κοινωνία!
Aπόδειξη παρακμής μιας κοινωνίας είναι, ακριβώς, το να προσπαθεί να λύσει τα προβλήματά της με ηθικολογικές αοριστολογίες και γενικότητες. Δεν μπορεί πια να εμπιστευθεί τους θεσμούς ή έχει ξεμάθει – οι θεσμοί στην παρακμιακή κοινωνία είναι εντελώς αναποτελεσματικοί, κανένας δεν τους σκέφτεται προκειμένου να λυθούν προβλήματα. Mετατίθενται, λοιπόν, οι ελπίδες στην καλή θέληση των ατόμων και αναζητούνται λύσεις με εκκλήσεις, παροτρύνσεις, συναισθηματικές εξαιτήσεις. Aν καταφύγει κανείς στη γνώμη των πολιτών για τα κρίσιμα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας (το δημογραφικό, την παιδεία, τη «διαπλοκή» και διαφθορά, την αναπηρία της δημόσιας διοίκησης, τον αντικοινωνικό χαρακτήρα του συνδικαλισμού), οι απαντήσεις θα είναι σίγουρα συνταγές για ηθική «βελτίωση» των ατομικών συμπεριφορών.
Αν...λέω άν μετέτρεπες με κάποιον "μαγικό" τρόπο τον εαυτό σου σε "πτερωτό δίποδα", πίστεψέ με, ουδόλως θα μας στεναχωρούσε ή πόσο μάλλον θα μας έβλαπτε!!!
Θα "χάλαγε" όμως τον ορισμό του Αριστοτέλη και το αντίστοιχο καλαμπούρι του Διογένη anonymous...
Μπήκα στη σελίδα για πρώτη φορά μετά τις 18/6 και έμεινα έκπληκτος. Οφείλω να δηλώσω οτι δεν περίμενα ούτε ένα σχόλιο στο συγκεκριμένο κείμενο.
Όλα τα σχόλια κατανοητά και ευπρόσδεκτα πλήν ενός που χρήζει διευκρινίσεων.
Ανώνυμε κάτι σε ενόχλησε. Πές μου σε παρακαλώ, εθίγης γιατί είσαι χοντρός ή γιατί είσαι εκσυγχρονιστής. Σου εύχομαι το πρώτο γιατί το δεύτερο είναι ανίατο.
Υ.Γ. Αυτοπροσδιορίζομαι ως χοντρός και ελπίζω να θεραπευτώ.
Δημοσίευση σχολίου