Περί Τρομοκρατίας

Αντιγράφω από έγκυρα λεξικά:

Δ. Δημητράκου (ο εγκυρότερος όλων)
Τρομοκρατία (η) νεώτ. κ. δημ. η δια του τρόμου επικράτησις επιβολή 2) ειδ. η διακυβέρνησις λαού δια της χρήσεως βίαιων και σκληρών μέσων, επιβολή της εξουσίας υπό κοινωνικής τινός τάξεως ή ομάδος προσώπων δι' άκρως σκληρών μέτρων βίας: ερυθρά τρομοκρατία (η υπό επικρατούντων επαναστατών κατά της αστικής τάξεως ασκουμένη), λευκή τρομοκρατία (η ασκουμένη υπό της κρατούσης αστικής τάξεως δια του κρατικού οργανισμού)

Θεοκρίτου Γούλα και επιτροπής φιλολόγων
Τρομοκρατία η ΚΔ. επικράτησις με τον τρόμον, διακυβέρνησις με σκληρά και βίαια μέσα (επίθ.) –κρατικός, – ή, – ό(ν), (επ) –ώς, -ά.

Ο Σταματάκος ευτυχώς δεν λέει τίποτα άλλωστε ο όρος είναι γνωστός από την εποχή του Ροβεσπιέρου και του Μαρά (και ταιριάζει με τον ορισμό του Δημητράκου).

Τον Τεγόπουλο και τον Μπαμπινιώτη δεν τους άνοιξα γιατί με τρομάζουν!

Εν ολίγοις η τρομοκρατία όπως και να το δείς ασκείται από τους κατέχοντες την εξουσία, με όποιο τρόπο και αν την έχουν καταλάβει. Αντιγράφοντας την αμερικάνικη υστερία εκτός των άλλων κάνουμε ζημιά και στη γλώσσα, αν και η συγκεκριμένη ζημιά είναι αμελητέα εμπρός στην συνολική ζημιά, που πλήττει την γλώσσα και τον πολιτισμό μας εξ αιτίας του εξαμερικανισμού της κοινωνίας μας.

Επί της ουσίας όμως ποιόν τρόμαξε η επίθεση στην πρεσβεία. Εμένα δεν με τρόμαξε καθόλου.

Γιατί λοιπόν μιλάμε συνεχώς για 'τρομοκρατία'; Από τους παραπάνω ορισμούς δεν προκύπτει συσχέτιση. Οι άνθρωποι δεν έχουν εξουσία, δεν δείχνουν πρόθεση να την καταλάβουν και δεν τρομοκρατούν τον κόσμο.

Οπότε τίθεται το ερώτημα. Ποιός όρος είναι ταιριαστός;. Μπορώ να σκεφτώ πολλούς που είναι πιό κοντά στην πραγματικότητα, πχ επανάσταση, αντάρτικο, αντίσταση, ανατροπή, εξέγερση, ξεσηκωμός κλπ. Και αυτοί όμως οι όροι δεν είναι σωστοί για ένα πολύ απλό λόγο. Προϋποθέτουν λαϊκή συμμετοχή. Ακόμη και αν έχουμε δικτατορία και ξένη κατοχή, λαϊκή συμμετοχή δεν υπάρχει. Ίσως να υπάρχει σιωπηρή λαϊκή αποδοχή, εξ' άλλου ποτέ δεν πολέμησε η πλειοψηφία στην Ελλάδα, αλλά δεν αρκεί

Τί θα λέγατε για τον όρο δολιοφθορά (sabotage). Σιγά τα ωά. Θα φωνάξουν ένα τζαμά και ένα μαραγκό και καθάρισαν. Μαμμία σχέση με τους σαμποτέρ της κατοχής που έκαναν πραγματικά ζημιά στις εχθρικές υποδομές.

Δηλαδή τί μένει; Μήπως να ξανασκεφτούμε τον όρο τρομοκρατία; Μήπως φοβήθηκα τελικά; Πράγματι φοβήθηκα!

Τρομοκρατήθηκα από τις δηλώσεις Ρις, Μπακογιάννη, Παπανδρέου, Πάγκαλου, Λοβέρδου, Βενιζέλου, Χρυσοχοίδη, Ρουσσόπουλου, Αθανασάκη και πολλών άλλων περί καμερών και άλλων μέτρων ελέγχου της κοινωνίας. Τρομοκρατήθηκα ιδίως από τις δηλώσεις περί σύμπνοιας και συνεργασίας για την πάταξη της εγχώριας και διεθνούς "τρομοκρατίας". Κανείς βέβαια από αυτούς δεν χρησιμοποιεί τον όρο όπως τον εννοεί ο Δημητράκος. (Δεν θα πώ για τους αστυνομικούς νυν, τέως και πρώην. Αυτούς τους πληρώνουμε για να είναι έτσι).

Τρομοκρατήθηκα από τις θέσεις των τηλεαστέρων όλων των καναλιών. Τέτοια σύμπνοια δεν την είχα φανταστεί. Ο Πρετεντέρης (αρχηγέ πές μας τι παίρνεις), ο Κακαουνάκης, ο Χατζηνικολάου , η Ζαχαρέα, η Τρέμη (οι πάντες τέλος πάντων) είναι στην ίδια γραμμή (συγνώμη αν θίγω κανένα λιγώτερο γνωστό).

Πραγματικά έχω χεστεί από το φόβο μου! Όλοι οι παραπάνω ασκούν εξουσία, άρα πέσαμε κατ' ευθείαν πάνω στον ορισμό του Δημητράκου. Ασκούν τρομοκρατία δια δηλώσεων και πράξεων. Και ποιός τους έδωσε την αφορμή. Αυτοί που χτύπησαν την πρεσβεία. Άρα είναι πράγματι τρομοκράτες και καθάρματα. Εκτός αν υπάρξει λαϊκή συμμετοχή.

Επί τη ευκαιρία πρεσβεία κατά περίπτωση σημαίνει αντιπροσωπεία, μεσιτεία, διδαχή, ομολογία, παραδοχή, πίστη. Αλλά ποιός ασχολείται με ελληνικά τέτοιες ώρες;